Η Εξωτερική Πολιτική της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή
This dissertation seeks to study Turkey's foreign policy and strategy in the east Mediterranean and the Middle East from 2011 until today. Τhe methodology followed concerns a qualitative case study. The following diploma attempts to answer the following research questions: first, what strategies has Turkey been following in the last decade in the above areas? Second, how do neo-Ottomanism and Davutoglu Doctrine affect the exercise of strategy in the Eastern Mediterranean and the Middle East? Thirdly, what claims does it make in the eastern Mediterranean and Middle East? Finally, what are its power factors and what means does it use to achieve its goal? In conclusion, what are the goals pursued, and to what extent has it achieved them. Turkey's foreign policy has been influenced by Davutoglu Doctrine and "zero problems with its neighbors". However, the outbreak of the "Arab Spring" changed its foreign policy and strategy. Furthermore, the discovery of rich hydrocarbon deposits and the differences with the Eastern Mediterranean countries for the delimitation of maritime zones, created problems between Turkey and the Eastern Mediterranean countries. The use of hard power used by Turkey to achieve its strategic goals has often provoked reactions from the international community. The text concludes: Turkey is a country aiming to conquering regional hegemony, pursues a revisionist and aggressive policy to achieve its goals.
Thesis
Η παρούσα διπλωματική εργασία επιδιώκει να μελετήσει την εξωτερική πολιτική και στρατηγική της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή από το 2011 έως σήμερα. Όσον αφορά, τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε αυτή αποτελεί μια ποιοτική περιπτωσιολογική μελέτη. Η ακόλουθη διπλωματική εργασία, επιχειρεί να απαντήσει στα ακόλουθα ερευνητικά ερωτήματα: πρώτον, ποιες στρατηγικές ακολουθεί η Τουρκία τη τελευταία δεκαετία στις παραπάνω περιοχές; Δεύτερον, πως ο νέο-οθωμανισμός και το Δόγμα Νταβούτογλου επηρεάζουν την άσκηση της στρατηγικής στην ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή; Τρίτον, ποιες αξιώσεις εγείρει στην ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή; Τέλος, ποιοι είναι συντελεστές ισχύος της και ποια μέσα χρησιμοποιεί για να επιτύχει το στόχο της; Συμπερασματικά, ποιοι είναι οι επιδιωκόμενοι στόχοι, και κατά πόσο τους έχει επιτύχει. Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας επηρεάστηκε από το Δόγμα Νταβούτογλου και τα «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες της». Το ξέσπασμα, όμως, της «Αραβικής Άνοιξης» μετέβαλλε την εξωτερική πολιτική και τη στρατηγική της. Ακόμα, η ανακάλυψη πλούσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και οι διαφορές με τις χώρες της Ανατολική Μεσογείου για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, δημιούργησαν προβλήματα ανάμεσα στη Τουρκία και στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Η χρήση σκληρής ισχύος που χρησιμοποιεί η Τουρκία για την επίτευξη των στρατηγικών της στόχων, δημιουργούν πολλές φορές αντιδράσεις από τη διεθνή κοινότητα. Το κείμενο καταλήγει στα εξής συμπεράσματα: η Τουρκία είναι μια χώρα που αποσκοπεί στην κατάκτηση της περιφερειακής ηγεμονίας, ασκεί μια αναθεωρητική και επιθετική πολιτική για την επίτευξη των στόχων της.