Το εκπαιδευτικό δράμα ως μέσο θρησκευτικής αγωγής στην προσχολική ηλικία

Abstract

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την υποβάθμιση του μαθήματος των Θρησκευτικών στη σημερινή εποχή, καθώς η κρίση των αξιών είναι πέρα για πέρα γεγονός. Κρίνεται, λοιπόν, αναγκαία, κυρίως μέσω της εκπαίδευσης, η αναζήτηση τρόπων ανάδειξης της Θρησκευτικής Αγωγής στη θέση που της αρμόζει. Η αλλαγή στη διδακτική μπορεί να τροχιοδρομήσει τις διαδικασίες προς αυτή την κατεύθυνση έτσι ώστε το μάθημα των Θρησκευτικών να γίνει πιο ευχάριστο και προσιτό ακόμη και στην κατώτερη βαθμίδα της εκπαίδευσης, που αποτελεί τη βάση της, με σκοπό οι στόχοι του να υλοποιούνται. Αν θέλουμε, λοιπόν, ως εκπαιδευτικοί να ανταποκρινόμαστε στα δεδομένα και τις ανάγκες της εποχής μας, επείγει να αντιδράσουμε στην παρούσα κατάσταση, να ενεργοποιηθούμε και να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας προς ανατροπή της παραδοσιακής πρακτικής, να κινητοποιηθούμε προς αναζήτηση μιας μέθοδου διδασκαλίας της θρησκευτικής αγωγής που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα και εμπεριέχει τα στοιχεία της ενεργού μάθησης, λαμβάνει υπόψη τη μοναδικότητα κάθε παιδιού, ενθαρρύνει και προωθεί τη δημιουργική σκέψη, ελευθερώνει το δυναμικό των παιδιών, οδηγεί σε απόκτηση προσωπικών εμπειριών, διερεύνηση του εσωτερικού κόσμου σε συνάρτηση με τον εξωτερικό και τέλος δίνει την ευκαιρία της απολαυστικής κατάκτησης και βίωσης της γνώσης. Το Εκπαιδευτικό Δράμα αναμφίβολα προσφέρει όλα αυτά και μπορεί μέσα από τη μαγεία του να μετατρέψει το σχολείο και όσα διαδραματίζονται σε αυτό σε “κέντρο ζωής, αγάπης, ενδιαφέροντος, πειραματισμού, έκφρασης και δημιουργίας, όπου θα αξιοποιείται, θα εκδιπλώνεται το ανθρώπινο δυναμικό...” . Το Εκπαιδευτικό Δράμα ενώ είναι ένας αυτόνομος χώρος σπουδής, εντούτοις μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως μέσο διδασκαλίας σε όλα τα μαθήματα του Αναλυτικού Προγράμματος. Επιπλέον κρίνεται σκόπιμο να εφαρμοστεί αρχίζοντας από την προδημοτική ηλικία, καθώς σε αυτή την περίοδο διαμορφώνεται ο πυρήνας της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του ανθρώπου, μπαίνουν οι βάσεις σε όλους τους τομείς ανάπτυξής του και άρα η σημασία τη για την μετέπειτα ζωή του είναι αδιαμφισβήτητη. Έτσι, η παρούσα μελέτη αποσκοπεί να διερευνήσει κατά πόσο η συνάντηση του Δράματος με την Εκπαίδευση, με άλλα λόγια το Εκπαιδευτικό Δράμα, μπορεί να υπηρετήσει και να προωθήσει τους στόχους της Θρησκευτικής Αγωγής κατά την τόσο ευαίσθητη και πολυσήμαντη περίοδο της ζωής των παιδιών της προσχολικής ηλικίας. Πώς το Εκπαιδευτικό Δράμα είναι συμβατό με τα χαρακτηριστικά αυτής της ηλικίας και πως τα δύο αυτά μεγάλα κεφάλαια της ανθρώπινης ζωής, το Εκπαιδευτικό Δράμα και η Θρησκευτική Αγωγή, ακολουθούν δρόμους που συναντιόνται, καθώς βασίζονται σε κοινές παιδαγωγικές αρχές. Πώς το Εκπαιδευτικό Δράμα μπορεί να περάσει στα παιδιά της Προσχολικής ηλικίας τα μηνύματα της Θρησκευτικης αγωγής με ένα τρόπο ευχάριστο, δημιουργικό και με αποτελέσματα που θα έχουν διάρκεια εφ΄όρου ζωής.