Γνώσεις και στάσεις των νοσηλευτών για το κάπνισμα
Thesis
Οι περισσότεροι έφηβοι αρχίζουν να καπνίζουν κατά την εφηβεία, ιδιαίτερα αν ένας στενός φίλος, αδερφός ή γονέας καπνίζει επίσης. Ο υψιλότερος ρυθμός καπνίσματος είναι ανάμεσα στα λευκά θήλεα, ενώ ο καπνός χωρίς φωτιά όπως εισπνοή ή μάσημα καπνού είναι πιο δημοφιλή ανάμεσα στα άρρενα. Οι έφηβοι αρχίζουν να χρησιμοποιούν καπνό για μία ποικιλία λόγων συμπεριλαμβανομένων ότι θέλουν να φαίνονται μεγαλύτεροι, επειδή καπνίζουν οι φίλοι τους ή επειδή μιμούνται τους ενηλίκους ή τις εικόνες των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η κοινωνία ως όλον είναι αυξανόμενα προσανατολισμένη στην χρήση χημικών όπως ναρκωτικών, αλκοόλ και καπνού για να αισθανθεί καλύτερα, ννα φαίνεται καλύτερα, να λειτουργεί πιο κοινωνικά. Μερικοί από τους πιο φημισμένους σταρ της μουσικής, του κινηματογράφου και των αθλημάτων ανοικτά αποτελούν πρότυπο χρήσης καπνού. Οι επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι προάγουν την υγεία θα πρέπει να είναι ενημερωμένοι για όλα τα ζητήματα που αφορούν το κάπνισμα καθώς και τί ενέργεις θα πρέπει να ακολουθήσουν για να μειωθεί σημαντικά το ποσοστό καπνίσματος. Ο κοινωτικός νοσηλευτής θα πρέπει να έχει και τον ρόλο του εκπαιδευτή και με αυτό τον τρόπο να οργανώνει συνέδρια και ημερίδες για την διδασκαλία και ενημέρωση των πολιτών. Ένα εξίσου σημαντικό και απαραίτητο είναι να υπάρχει σχολικός νοσηλευτής, ο οποίος από μικρή ηλικία θα ενημερώνει τα παιδιά για τις επιπτώσεις του καπνίσματος στην υγεία διότι οι περισσότεροι καπνιστές αρχίζουν από πολύ νεαρή ηλικία. Οι επαγγελματίες υγείας τέλος θα πρέπει να δρουν ενεργητικά και όχι παθητικά, λαμβάνοντας μέρος σε πολλές καμπάνιες ενημέρωσης των πολιτών αλλά και σε μέσα μαζικής ενημέρωσης.