Η σχέση ΕΣΔΑ και Διεθνούς επενδυτικού δικαίου : η αρχή της μη διάκρισης

Γαβριήλ, Έλενη (2017)

The purpose of this study is to present and evaluate the two concepts of the International Protection of Human Rights and more specifically, the European Convention on Human Rights (ECHR) and the International Investment Law. The study focuses in identifying both the similarities and the differences of the two distinct international legal frameworks, and in exploring the reasons behind the striking differences between them. In addition to the above, an extensive analysis of the Principle of non-Discrimination is performed. Initially it is described how the principle of non-Discrimination was enacted and integrated into the ECHR law. Then, it is explained how this principle was used in a completely different way in the International Investment Law, through the establishment of the non discrimination standards, hence the protection that they offer to foreign investors. Lastly, reference is made to two different dispute settlement bodies, the European Court of Human Rights (ECtHR) and the International Centre for Settlement of Investment Disputes, with aim to identify similarities and differences in their approach towards handling disputes.

Thesis

Αντικείμενο της ανά χείρας εργασίας είναι να παρουσιάσει, να εξετάσει και να αξιολογήσει τους δύο διακριτούς τομείς του Διεθνούς Δικαίου, της Διεθνούς Προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και ειδικότερα της ΕΣΔΑ και του Διεθνούς Επενδυτικού Δικαίου. Σκοπός της εργασίας είναι να ανιχνεύσει τόσο τις ομοιότητες, όσο και τις διαφορές μεταξύ των δύο προαναφερόμενων πλαισίων και να παρουσιαστεί ο λόγος των τόσο έντονων διαφορών τους. Τούτο προσπαθεί να επιτευχθεί καταρχήν μέσα από την ανάλυση και τη συγκριτική προσέγγιση των δύο κανονιστικών πλαισίων. Περαιτέρω, αναλύεται πιο ειδικά η αρχή της μη διάκρισης. Αρχικά προσεγγίζεται η θέσπιση της εν λόγω αρχής στη Σύμβαση, όπως εμφανίζεται αυτή στη νομοθεσία αλλά και στη νομολογία του ΕΔΔΑ. Εν συνεχεία, παρουσιάζεται η διαφορετική μορφή που αποκτά η αρχή της μη διάκρισης στο Διεθνές Επενδυτικό Δίκαιο, μέσω των ρητρών προστασίας, και την προστασία που παρέχουν αυτές στους ξένους επενδυτές. Τέλος, γίνεται αναφορά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και στο Διεθνές Κέντρο Επίλυσης των Επενδυτικών Διαφορών, με μια προσπάθεια εξεύρεσης των διαφορών και ομοιοτήτων των δύο οργάνων.