Μεταξύ Ανατολής και Δύσης: οι διπλωματικοί προσανατολισμοί της Κυπριακής Δημοκρατίας και η ελληνική εξωτερική πολιτική (1960-1965)

Abstract

ια την ελληνική εξωτερική πολι- τική, η ανακήρυξη της ανεξαρ- τησίας της Κυπριακής Δημο- κρατίας, η οποία έλαβε επίσημο χα- ρακτήρα τα μεσάνυχτα της 15ης προς 16η Αυγούστου 1960, αποτελούσε ταυτόχρονα την ολοκλήρωση ενός κεφαλαίου και την απαρχή ενός νέου. Το ενδιαφέρον της ελληνικής διπλω- ματίας μετατοπιζόταν πλέον από το πεδίο της αναζήτησης λύσης του Kυ- πριακού ζητήματος, σε εκείνο της πα- ροχής υποστήριξης προς το νεοσύ- στατο κράτος, το οποίο πραγματοποι- ούσε τα παρθενικά του βήματα στο διεθνές στερέωμα. Σε αυτό το πλαί- σιο, ήταν απόλυτα φυσικό η Αθήνα να ενδιαφέρεται ζωηρά για τον προ- σανατολισμό της εξωτερικής πολιτι- κής της Λευκωσίας, δεδομένου ότι αυτός ήταν βέβαιο ότι θα προσδιόρι- ζε τη διεθνή θέση της Κυπριακής Δη- μοκρατίας, επηρεάζοντας κατ’ επέ- κταση κάθε πιθανή μελλοντική συζή- τηση για το ενδεχόμενο κατάληξης στη λύση που οι Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου είχαν αποκλείσει: την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.