Πως είδε ο Ελλαδικός Τύπος τα Σεπτεμβριανά του 1955

Abstract

Ως προς το θέμα της η παρούσα εργασία φιλοδοξεί να καλύψει τα γεγονότα των Σεπτεμβριανών, με τον τρόπο που τα αντιμετώπισε ο ελλαδικός τύπος της εποχής. Με τον όρο Σεπτεμβριανά εννοούμε το πογκρόμ που εξαπέλυσε το αφιονισμένο τούρκικο πλήθος εναντίον της ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης το βράδυ της 6ης/7ης Σεπτέμβρη του ’55. Θα επιχειρήσουμε λοιπόν να ξετυλίξουμε αιτίες την εκδήλωση και εξέλιξη αυτών των επεισοδίων, που εντάσσονται στο μακρύ κατάλογο διώξεων όσων φρονούσαν ότι ο ελληνισμός της Πόλης αποτελούσε κίνδυνο για την επιβίωση αλλά και την ακεραιότητα του τουρκικού κράτους. Όσον αφορά στο πολιτικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονταν αυτό ήταν η αυτοδιάθεση της Κύπρου και την ένωση της με την Ελλάδα. Μέσω της μελέτης του αρχειακού μας υλικού τη συγκεκριμένη περίοδο θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε πως τα Σεπτεμβριανά δεν πρέπει να τα αντιληφθούμε ως κατ’ εξαίρεση συμβάν, ένα μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά συνδέεται με τις αντιλήψεις του νεοτουρκισμού . Θα επιχειρηθεί μελέτη για να αναδειχτούν οι πρωταγωνιστές αυτής της τραγικής σελίδας της ιστορίας αλλά και η θέση των χωρών Η.Π.Α και Βρετανίας που φαίνεται πως η πολιτική τους στην ευρύτερη πολιτική είχε ως βασικό στήριγμα την Τουρκία. Οι εφημερίδες που ερευνήθηκαν και αξιολογήθηκαν καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα της περιόδου. Έτσι για παράδειγμα, Ακρόπολις, Απογευματινή, Βραδυνή, Εστία και Καθημερινή καλύπτουν όλες τις αποχρώσεις του συντηρητικού. Το Βήμα, Έθνος, Τα Νέα μας δίνουν μια εικόνα του κεντρώου χώρου. Μοναδική εκπρόσωπος της αριστεράς κατά την υπό εξέταση περίοδο είναι η Αυγή, η οποία και απηχεί τις απόψεις του νόμιμου πολιτικού της φορέα, της Ε.Δ.Α. Η παρουσίαση κρίθηκε σκόπιμο να εξετάσει τις εξής θεματικές ενότητες: παρουσίαση των γεγονότων, σχολιασμός των γεγονότων, ελληνοτουρκική φιλία, κυβερνητική στάση και αντιπολιτευτική πρακτική, ερμηνεία της στάσης που κρατούν οι συμμαχικές εντός του πλαισίου του Ν.Α.Τ.Ο. χώρες της Μ. Βρετανίας και των Η.Π.Α, εξελίξεις στο κυπριακό αλλά και προτάσεις για την ακολουθητέα εξωτερική πολιτική της χώρας από εκεί και έπειτα.