Η Εξωεδαφική Διαχείριση της Μετανάστευσης από τα Κράτη-Μέλη της ΕΕ και η Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Externalization of Immigration Management by EU Member States and the Protection of Human Rights The aim of this dissertation is to investigate whether Member States have the right to externalization of immigration management and whether externalization of Immigration management poses a risk of infringing on some human rights of migrants and refugees. In particular, it focuses on the sovereignty of the EU Member States and the "inviolability of borders", where each state can protect its borders. It then examines the rights granted to immigrants and refugees and will determine how and if these rights are violated through the external application of immigration control. As the dissertation will argue, there is a continuing conflict between the legitimate interest of a state on the one hand in controlling access to its territory and on the international obligation to protect the fundamental rights of migrants, asylum seekers and refugees, then consider the transfer of responsibility to third countries through externalization of immigration management. Thus, the externalization of immigration management then raises the issue of extraterritorial protection of human rights. Taking into account the existing cases of the ECtHR extraterritorial management, this dissertation shows that the EU and the Member States are not exempt from their obligations to refugees and migrants when they act extraterritorially.
Thesis
Ο στόχος αυτής της διατριβής είναι να διερευνήσει αν έχουν τα κράτη-μέλη της ΕΕ δικαίωμα εξωεδαφικής διαχείρισης της μετανάστευσης και αν με την εξωεδαφική διαχείριση της μετανάστευσης ενέχει ο κίνδυνος να προσβάλλονται κάποια ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών και προσφύγων. Ειδικότερα, εστιάζει στην κρατική κυριαρχία των κρατών-μελών της ΕΕ και το «απαραβίαστο των συνόρων», όπου κάθε κράτος μπορεί να προστατεύσει τα σύνορα του. Εξετάζει στην συνέχεια τα δικαιώματα που παρέχονται στους μετανάστες και τους πρόσφυγες και ερευνά εάν αυτά τα δικαιώματα παραβιάζονται μέσω της εξωτερικής εφαρμογής της διαχείρισης της μετανάστευσης. Όπως θα υποστηριχθεί στην διατριβή υπάρχει μια συνεχή σύγκρουση μεταξύ του νόμιμου συμφέροντος ενός κράτους αφενός να ελέγχει την πρόσβαση οποιουδήποτε στην επικράτειά του και αφετέρου της διεθνούς υποχρέωσης προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων των μεταναστών, των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων. Σύμφωνα με την ανάλυση μεταβιβάζεται η ευθύνης των κρατών-μελών της ΕΕ προς τρίτες χώρες μέσω της εξωεδαφικής διαχείρισης της μετανάστευσης. Συνεπώς, η εξωεδαφική διαχείριση της μετανάστευσης θέτει στη συνέχεια το ζήτημα της εξωεδαφικής προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Λαμβάνοντας υπόψη τη νομολογία του ΕΔΑΔ περί εξωεδαφικής διαχείρισης, η παρούσα διατριβή δείχνει ότι, η ΕΕ και τα κράτη-μέλη δεν πρέπει να εξαιρούνται, όταν ενεργούν εξωεδαφικά από υποχρεώσεις έναντι των προσφύγων και των μεταναστών, που απορρέουν από θεμελιώδεις κανόνες του διεθνούς δικαίου.