Το Κίνημα Εθνικής Άμυνας (1916) μέσα από τον Τύπο της εποχής
Thesis
Η παρούσα εργασία αναφέρεται στον Εθνικό Διχασμό που ξέσπασε στην Ελλάδα το 1915, ο οποίος κορυφώθηκε με το κίνημα της Εθνικής Άμυνας το 1916, που αποτελεί το βασικό ιστορικό γεγονός με το οποίο ασχολείται και με τον τρόπο που αυτό αντιμετωπίστηκε από τις αντιβενιζελικές και φιλοβενιζελικές εφημερίδες της τότε εποχής. Συγκεκριμένα, ο Εθνικός Διχασμός ξεκίνησε από το κίνημα στο Γουδί το 1909, μια επανάσταση στρατιωτικών με σκοπό να επιλυθούν τα επαγγελματικά τους προβλήματα. Η επανάσταση αυτή έφερε στο πολιτικό προσκήνιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο που λίγο αργότερα τον Οκτώβριο 1910 έγινε πρωθυπουργός. Αμέσως, προέβη σε εσωτερικές μεταρρυθμίσεις και σε πολεμικές προετοιμασίες, με σκοπό να μπορέσει να υλοποιήσει την Μεγάλη Ιδέα. Αυτό επετεύχθη ως ένα βαθμό από τις προσαρτήσεις εδαφών μετά την λήξη των Βαλκανικών Πολέμων. Τα κεκτημένα όμως, από τους Βαλκανικούς Πολέμους κινδυνεύαν να χαθούν από την Βουλγαρία και την Τουρκία, μετά την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου τον Αύγουστο του 1914. Ο Βενιζέλος λοιπόν, πίστευε ότι για να διατηρήσει την ακεραιότητα των εδαφών της η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει στον πόλεμο στο πλευρό της Ανταντ. Αντίθετα, ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος επιθυμούσε να ευνοήσει το αντίπαλο στρατόπεδο της Αυστρο-Γερμανίας, δεν μπορούσε όμως να συμπράξει μαζί τους φοβούμενος τον ναυτικό αποκλεισμό της Ελλάδας από τις δυνάμεις της Αντάντ. Αποφάσισε λοιπόν η χώρα να κρατήσει στάση ουδετερότητας. Ακολούθησε μια περίοδος διαβουλεύσεων και προσπαθειών από την πλευρά του Βενιζέλου να πείσει τον βασιλιά να συμπράξει με την Αντάντ. Όμως, η Γερμανο-βουλγαρική επίθεση στις αρχές Αυγούστου 1916 οδήγησε τον Βενιζέλο να προβεί σε επαναστατικές λύσεις. Έτσι, προσχώρησε στο κίνημα Εθνικής Άμυνας και στη συνέχεια εγκατέστησε στη Θεσσαλονίκη την Προσωρινή Κυβέρνηση. Ενώ, ο φιλοηγεμονικός τύπος της εποχής θεωρεί ότι η Αντάντ όπως και ο Βενιζέλος δεν ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της Ελλάδας και η μεν Αντάντ ενδιαφέρεται να υλοποιήσει τα συμφέροντα της που είναι να κερδίσει τον πόλεμο, ο δε Βενιζέλος ενδιαφέρεται μόνο να ανέλθει ξανά στη διακυβέρνηση της χώρας. Από την άλλη πλευρά, ο βενιζελικός τύπος παρουσιάζει τον Βενιζέλο ως το μοναδικό ηγέτη που ενδιαφέρεται να υλοποιήσει τα ιδεώδη και τα ιδανικά του ελληνικού κράτους.