Κυβερνοασφάλεια και ψηφιακή εποχή στη δημόσια υγεία
Thesis
Στην παρούσα διατριβή θα πραγματευτούμε έννοιες όπως δημόσια διοίκηση, κυβερνοασφάλεια, κυβερνοεπίθεση, κυβερνοπολιτική και κυβερνοάμυνα. Η διαχείριση της συνεχούς και ραγδαίας αύξησης των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για όλα τα κράτη. Αδιαμφισβήτητα ο κυβερνοχώρος έχει εξελιχθεί σε πεδίο μάχης αυξανόμενων και συνεχών απειλών. Κάποιες συχνές μορφές απειλών αποτελούν τα κακόβουλα λογισμικά, υποκλοπή κωδικών, ηλεκτρονικό ψάρεμα και αποστολή ανεπιθύμητων μηνυμάτων μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αλλά και πολλές άλλες μορφές που θα συναντήσουμε και θα αναλύσουμε κατά την ανάλυση. Βασικό μέλημα αποτελεί πλέον το γεγονός πως κάθε κράτος προσδοκά να περιορίσει με την χρήση εξελιγμένης τεχνολογίας τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, καταβάλλοντας προσπάθεια για την θέσπιση αμυντικής συμπεριφοράς απέναντι στο σύστημα με την χρήση νέων τεχνολογιών. Ωστόσο οι δράστες καταφέρνουν σε σημαντικό βαθμό να διεισδύσουν τόσο σε δίκτυα όσο και σε συστήματα. Στην παρούσα διατριβή το σύστημα το οποίο θα μας απασχολήσει ερευνητικά αναφέρεται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα gov.g και πιο συγκεκριμένα ο κλάδος της δημόσιας υγείας και η μετεξέλιξη του στην ψηφιακή μορφή. Στην συγκεκριμένη διατριβή θα χρησιμοποιηθούν στατιστικά στοιχεία από επικυρωμένες πηγές εγκυρότητας όπως εθνικές στατιστικές υπηρεσίες και ακαδημαϊκά ιδρύματα. Σημαντικός παράγοντας γνώσεων και άξιο αναφοράς στην προκειμένη διατριβή θεωρείται η ιστορική αναδρομή του Ίντερνετ με άμεσο στόχο και σκοπό την κατανόηση της εξέλιξης της πολιτικής του κυβερνοχώρου σε κρατικό επίπεδο. Το σημερινό Ίντερνετ αποτελεί αδιαπραγμάτευτα μια μετεξέλιξη του arpanet ενός δικτύου που ξεκίνησε να εφαρμόζεται αρχικά σε πειραματικό στάδιο για πολεμική χρήση στις ΗΠΑ ην δεκαετία 1960. Οι ερευνητές στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ ξεκινούν να πειραματίζονται με την διασύνδεση των απομακρυσμένων υπολογιστών μεταξύ τους με απώτερο σκοπό χρήση όπλων σε διαδικτυακό φάσμα εφαρμογής. Εν ολίγοις το δίκτυο arpanet όπου βασική του πηγή θεωρείται το πρόγραμμα ΑRPA (Advanced Research Project Agency) κατασκευής του 1969 από το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης των ΗΠΑ. Βασικός σκοπός της δημιουργίας αυτού του προγράμματος θεωρήθηκε η σύνδεση πληροφοριών του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης σε συνεργασία με στρατιωτικούς ερευνητικούς οργανισμούς όπου θα αποτελούσε πείραμα και μέρος ερευνητικής μελέτης για την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία των λειτουργιών του στον τομέα των δικτύων. Εν συνεχεία άμεσος στόχος ήταν η δημιουργία ενός διαδικτύου που θα εξασφάλιζε την επικοινωνία μεταξύ απομακρυσμένων δικτύων, έστω και αν κάποια από τα ενδιάμεσα συστήματα βρίσκονταν προσωρινά εκτός λειτουργίας. Κάθε πακέτο θα είχε την πληροφορία που χρειάζονταν για να φτάσει στον προορισμό του, όπου και θα γινόταν η επανασύνθεσή του σε δεδομένα τα οποία μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο τελικός χρήστης. Το παραπάνω σύστημα θα επέτρεπε σε υπολογιστές να μοιράζονται δεδομένα και σε ερευνητές να υλοποιήσουν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Στις αρχές της νέας δεκαετίας και πιο συγκεκριμένα το 1973 ξεκινά διεξαγωγή ενός νέου πειράματος που ονομάζεται Internetting Project (Πρόγραμμα Δικτύωσης) προκειμένου να ξεπεραστούν οι διαφορετικοί τρόποι που χρησιμοποιεί κάθε δίκτυο για να διακινεί τα δεδομένα του. Αποτέλεσμα ενός τέτοιου πειράματος αποτελεί η σύσταση του προγράμματος Internetting Project όπου έχει βασικό σκοπό να επιλύσει τους διάφορους τρόπους που χρησιμοποιεί το κάθε δίκτυο για να διακινεί τα δεδομένα του. Η λύση του προβλήματος έρχεται με την επαναστατική ανακάλυψη του ΙΡ (Internet Protocol) όπου πλέον διαφορετικά δίκτυα χρησιμοποιούν κοινό πρωτόκολλο με σκοπό την σύνδεση σε ένα ενιαίο δίκτυο. Καθώς λοιπόν διανύσαμε μια σημαντική δεκαετία για την εξέλιξη του ίντερνετ, το 1980 φέρνει στο προσκήνιο την χρήση του ίντερνετ για ακαδημαικού λόγους. Εκατοντάδες Πανεπιστημιακά Ιδρύματα συνδέονται στο arpanet με απότελεσμα το φορτίο να γίνει αβάστακτο και το δίκτυο να χωριστεί σε δυο μέρη στο milnet (δίκτυο για στρατιωτικές επιχειρήσεις) και στο arpanet (δίκτυο αποκλειστικά για την ακαδημαϊκή κοινότητα) όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο έργο του Behind the Net - The untold history of the ARPANET Or - The "Open" History of the ARPANET/Internet ο Michael Hauben, η ακαδημαική χρήση του arpanet γίνεται με στόχο την έρευνα και την εξέλιξη των δικτύων αφουγγραζόμενοι την αναγκη της παγκόσμιας και εμπορικής χρήσης του ιντερνετ παγοσμίως. Όπως πολύ σωστά είχε προβλέψει o Raphael Cohen-Almagor (University of Hull, UK), η χρήση του arpanet θα εξαφανιστεί και την θέση του θα πάρει ένα ισχυρότερο και πιο εξελιγμένο δίκτυο αφότου θα έχει την δυνατότητα να συνδέει πολλά κέντρα δικτύων ταυτόχρονα. Επομένως το arpanet κατά την περίοδο 1990 καταργείται και την θέση του αντικαθιστά το Internet στο οποίο πλέον συνδέονται ταυτόχρονα πανεπιστημιακά ιδρύματα από την Γαλλία, Ιταλία, Καναδά, Σουηδία, Γερμανία κ.α.). Η Ελλάδα εντάσσεται στο δίκτυο NSFNET δηλαδή ενός δικτύου που χρησιμοποιεί το συνδυασμό πρωτοκόλλων TCP/IP προκειμένου να συνδέει επιτυχώς και με γρήγορες ταχύτητες πολλά δίκτυα μαζί. Παράλληλα με αυτή την καινοτομία στο εργοστάσιο της Ελβετίας CERN πραγματοποιείται η εφεύρεση του World Wide Web (WWW) (Παγκόσμιο Ιστό) που αναπτύχθηκε από τον Tim Berners-Lee. Γίνεται αναφορά σε ένα σύνολο πληροφορίων που είναι αποθηκευμένες σε χιλιάδες υπολογιστές σε μορφή πολυμέσων παρουσιασμένες σε ιστοσελίδες. Σύμφωνα πάντα με αυτή την εξέλιξη το Ίντερνετ είναι σε θέση να εξυπηρετήσει εταιρικά δίκτυα και η μορφή του πλέον να είναι παγκόσμια και προσβάσιμη σε όλους. Επομένως οποιασδήποτε διαθέτει υπολογιστή και μόντεμ έχει πρόσβαση στο Ίντερνετ. Το 1995, το NSFNET καταργείται πλέον επίσημα και το φορτίο του μεταφέρεται σε εμπορικά δίκτυα. Επιπροσθέτως στον χάρτη που επισυνάπτεται παρακάτω μπορούμε να διαπιστώσουμε σε παγκόσμια κλίμακα την εξάπλωση του Ίντερνετ μέχρι τις 15/6/1997 όπου το Ίντερνετ είναι διαδεδομένο και για εμπορική χρήση.