Τα οπτικοακουστικά μέσα ως προπαγανδιστικά μέσα στην εποχή της δικτατορίας των Συνταγματαρχών στην Ελληνική κοινωνία (1967-1974)
English Abstract_:_ Media and citizen information were and are a means of implementing propaganda in times of totalitarian and authoritarian governments. Through audiovisual media, dictators attempt to consolidate power and legitimize actions by reshaping reality based on their dominant ideology and goals. The propaganda process was evident during the period of the Dictatorship of the Colonels in Greece, where in addition to the bans and restrictions on free expression they had openly set, they used all available audio-visual media to educate the people in their own narrative. The purpose of the paper, therefore, is to investigate the way in which the audio-visual media of the seven-year period 1967-1974 came under the absolute control of the Junta and they, in turn, proclaimed the dominant ideology as propaganda media. Television, radio, print and cinema of the time are analyzed through primary sources and secondary analyzes by scholars for the role they played as means of promoting the Colonels' narrative.
Τα μέσα ενημέρωσης και πληροφόρησης των πολιτών αποτελούσαν και αποτελούν ένα μέσο εφαρμογής της προπαγάνδας σε περιόδους απολυταρχικών και αυταρχικών κυβερνήσεων. Μέσω των οπτικοακουστικών μέσων, οι δικτάτορες επιχειρούν να παγιώσουν την εξουσία και να επικυρώσουν τις δράσεις, αναδιαμορφώνοντας την πραγματικότητα με βάση την κυρίαρχη ιδεολογία τους και στους σκοπούς τους. Η προπαγανδιστική διαδικασία υπήρξε φανερή κατά την περίοδο της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα, όπου εκτός από τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς στην ελεύθερη έκφραση που είχαν θέσει ανοιχτά, χρησιμοποίησαν όλα τα διαθέσιμα οπτικοακουστικά μέσα για να εκπαιδεύσουν τον λαό στο δικό τους αφήγημα. Σκοπός της εργασίας, λοιπόν, είναι να διερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο τα οπτικοακουστικά μέσα της επταετίας 1967-1974 τάχθηκαν υπό τον απόλυτο έλεγχο της Χούντας και διακήρυσσαν και αυτά με τη σειρά τους την κυρίαρχη ιδεολογία ως προπαγανδιστικά μέσα. Τηλεόραση, ραδιόφωνο, έντυπος τύπος και κινηματογράφος της εποχής αναλύονται μέσα από πρωτογενείς πηγές και από δευτερογενείς αναλύσεις μελετητών για τον ρόλο που διαδραμάτισαν ως μέσα προώθησης του αφηγήματος των Συνταγματαρχών.