Ο ανταγωνισμός Λαϊκού Κόμματος - Ελευθεροφρόνων για την πολιτική ηγεμονία του αντιβενιζελισμού (1921-1928)
Η περίοδος του Μεσοπολέμου αποτελεί έναν σημαντικό συνδετικό κρίκο μεταξύ της δεκαετούς πολεμικής εξόρμησης (1912-1922) και της δεκαετίας της Κατοχής και του εμφυλίου (1941-1949). Ως τώρα η ιστορική έρευνα έχει επικεντρωθεί στις δύο παραπάνω περιόδους που περιέχουν συγκλονιστικά γεγονότα για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό γενικότερα, υποτιμώντας την περίοδο του Μεσοπολέμου. Σε πολλά σημεία της, η ανάλυση της περιόδου του Μεσοπολέμου από την υπάρχουσα βιβλιογραφία είναι ρηχή, η επικεντρώνεται υπερβολικά σε λιγότερο σημαντικές πτυχές της, αποσιωπώντας άλλες που διαμόρφωσαν πολιτικά τις εξελίξεις της περιόδου. Πιο συγκεκριμένα, ενώ υπάρχουν πολλές αξιόλογες και λεπτομερείς μελέτες για το Σ.Ε.Κ.Ε./Κ.Κ.Ε. που την εποχή του Μεσοπολέμου εκπροσωπούσε εκλογικά περίπου το 1-4% της ελληνικής κοινωνίας, απουσιάζουν από την βιβλιογραφία του Μεσοπολέμου εξειδικευμένες μελέτες για τον αντιβενιζελισμό που εκπροσωπούσε το αντίστοιχο 30-40%.