Κοινωνία επιτήρησης: ηθικά διλήμματα & δικλειδές ασφάλειας
ENGLISH ABSTRACT: Espionage and surveillance are acts of intelligence gathering, but they are based in different fields. Espionage is used as a means to gather classified information from an adversary, while surveillance is an act of collecting data from citizens for national security purposes within a state. The present study attempts to answer the question of whether the uncritical collection of data violates the personal freedoms and privacy of an individual. It also explores the ethical dilemmas that arise in this delicate balancing act between the security of a state and constitutionally guaranteed freedoms. In terms of methodology we utilized secondary literature which we studied comparatively. The classified information and the sensitivity of the topic posed limitations to our research. The main conclusions are: Several times citizen surveillance has violated fundamental constitutional rights to individual freedom, and many times governments use it for political purposes. There are serious ethical dilemmas regarding the indiscriminate and uncritical collection of data from citizens under the pretext of national security. Surveillance is useful under certain conditions for the internal security of a state, in particular when it is done in moderation and not abused, without infringing personal freedoms and privacy. Finally, at the national level it would be useful to establish an independent authority that would continuously supervise the process of surveillance to ensure that there is no misuse and improper use of data.
Thesis
Η κατασκοπία και η παρακολούθηση αποτελούν πράξεις συλλογής πληροφοριών, ωστόσο εδράζονται σε διαφορετικά πεδία. Η κατασκοπία χρησιμοποιείται ως μέσο για την συλλογή απόρρητων πληροφοριών του αντιπάλου, ενώ η παρακολούθηση αποτελεί μια πράξη συλλογής δεδομένων από πολίτες για λόγους εθνικής ασφάλειας στο εσωτερικό ενός κράτους. Στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας επιχειρείται να απαντηθεί το ερώτημα στο κατά πόσο η άκριτη συλλογή δεδομένων παραβιάζει τις προσωπικές ελευθερίες και την ιδιωτικότητα ενός ατόμου. Διερευνώνται επίσης, τα ηθικά διλλήματα που προκύπτουν στην λεπτή αυτή γραμμή ισορροπίας μεταξύ της ασφάλειας ενός κράτους και των συνταγματικά κατοχυρωμένων ελευθεριών. Ως προς τα μεθοδολογικά αξιοποιήσαμε δευτερογενής βιβλιογραφία την οποία μελετήσαμε συγκριτικά. Οι διαβαθμισμένες πληροφορίες και η ευαισθησία του θέματος, έθεσαν περιορισμούς στην έρευνα μας. Τα κύρια συμπεράσματα είναι τα εξής: Αρκετές φορές η παρακολούθηση των πολιτών έχει καταστρατηγήσει τα θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα για την ελευθερία του ατόμου, πολλές φορές δε οι κυβερνήσεις την χρησιμοποιούν για πολιτικές σκοπιμότητες. Προκύπτουν σοβαρά ηθικά διλλήματα ως προς την αλόγιστη και άκριτη συλλογή δεδομένων από τους πολίτες με πρόφαση την εθνική ασφάλεια. Η παρακολούθηση είναι χρήσιμη υπό συγκεκριμένους όρους για την εσωτερική ασφάλεια ενός κράτους, πιο συγκεκριμένα όταν γίνεται με μέτρο και όχι κατάχρηση, χωρίς να καταστρατηγούνται οι προσωπικές ελευθερίες και η ιδιωτικότητα του ατόμου. Τέλος, σε εθνικό επίπεδο θα ήταν χρήσιμο να ιδρυθεί μια ανεξάρτητη αρχή που να εποπτεύει συνεχώς την διαδικασία της παρακολούθησης ώστε να μην υπάρχει κατάχρηση και αθέμιτη χρήση δεδομένων.