Η επίπτωση του υβριδικού μοντέλου εργασίας στην παραγωγικότητα, στην ικανοποίηση και την ευημερία των εργαζομένων
This research paper explores the effect of hybrid work models on job satisfaction, employee productivity, the mechanism of work-life balance, mental and physical well-being, as well as organizational engagement. The present study adopted a quantitative research design using a questionnaire which was distributed to 100 participants. The findings suggested that hybrid work models generally increase productivity and satisfaction with jobs, strongly driven by the flexibility and autonomy over work that is granted. Still, the relation to their balance and well-being is not so straight-forward, which suggests that more fine-tuned organizational strategies are needed. Further results highlight the positive relationship that hybrid work models enjoy with organizational engagement, even though it cites concerns regarding effective communications and collaboration being maintained. Such results pave the ground for a further heightened debate on remote and hybrid work, coupled with significant implications for organizations about the ways to handle such ever-changing working modes. The dissertation highlights the reasons that make the hybrid work environment rather complex and offers future research directions.
Thesis
Η παρούσα ερευνητική εργασία διερευνά την επίδραση των υβριδικών μοντέλων εργασίας στην εργασιακή ικανοποίηση, την παραγωγικότητα των εργαζομένων, τον μηχανισμό ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, την ψυχική και σωματική ευεξία, καθώς και την οργανωτική δέσμευση. Η παρούσα μελέτη υιοθέτησε έναν ποσοτικό ερευνητικό σχεδιασμό με χρήση ενός ερωτηματολογίου το οποίο και διανεμήθηκε σε 100 συμμετέχοντες. Τα ευρήματα κατέδειξαν ότι τα υβριδικά μοντέλα εργασίας αυξάνουν γενικά την παραγωγικότητα και την ικανοποίηση από την εργασία, γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ευελιξία και την αυτονομία επί της εργασίας που παρέχεται. Παρόλα αυτά, η σχέση με την ισορροπία και την ευημερία τους δεν είναι τόσο ευθεία, γεγονός που υποδηλώνει ότι απαιτούνται πιο λεπτομερείς οργανωτικές στρατηγικές. Περαιτέρω αποτελέσματα αναδεικνύουν τη θετική σχέση που απολαμβάνουν τα υβριδικά μοντέλα εργασίας με την οργανωτική δέσμευση, παρόλο που αναφέρονται ανησυχίες σχετικά με τη διατήρηση αποτελεσματικών επικοινωνιών και συνεργασίας. Τέτοια αποτελέσματα ανοίγουν το έδαφος για μια περαιτέρω αυξημένη συζήτηση σχετικά με την απομακρυσμένη και υβριδική εργασία, σε συνδυασμό με σημαντικές επιπτώσεις για τους οργανισμούς σχετικά με τους τρόπους χειρισμού αυτών των διαρκώς μεταβαλλόμενων τρόπων εργασίας. Η διατριβή αναδεικνύει τους λόγους που καθιστούν το υβριδικό περιβάλλον εργασίας μάλλον πολύπλοκο και προσφέρει μελλοντικές ερευνητικές κατευθύνσεις.