Από το βεμπεριανό μοντέλο δημόσιας διοίκησης στο νέο δημόσιο μάνατζμεντ: Η περίπτωση της Ελλάδας από το 1980 και μετά
ENGLISH ABSTRACT The thesis examines the Weberian model of management and its transition to the New Public Management (NPM), focusing on its implementation and its impact on the Greek public administration. The Weberian model, based on bureaucracy, institutional standardization and rationalization, formed the basis of modern administrative structures. However, the reforms introduced by the NWM, focused on principles such as efficiency, transparency, accountability and market-oriented operation, marked a significant departure from the Weberian approach. The case of Greece is particularly interesting, given the chronic problems of public administration, such as bureaucratic rigidity, corruption and inefficiency. The paper explores how the principles of the NPM were adopted in the Greek context, especially after the financial crisis and the reforms imposed by international organizations (EU, IMF). At the same time, the obstacles that arose from the clash between the Weberian framework and the new practices, such as the resistance of civil servants and the limited adaptation of institutions, are analyzed. The conclusion of the paper highlights the need for a combination of the two models, where the principles of accountability and efficiency of the NWM can be integrated into a management with structural and functional Weberian foundations. The Greek case offers useful lessons on the challenges and opportunities arising from administrative reform in societies with strong bureaucratic traditions
Thesis
Η διπλωματική εργασία εξετάζει το βεμπεριανό μοντέλο διοίκησης και τη μετάβασή του προς το Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ (ΝΔΜ), εστιάζοντας στην εφαρμογή και τις επιπτώσεις του στην ελληνική δημόσια διοίκηση. Το βεμπεριανό μοντέλο, που βασίζεται στη γραφειοκρατία, τη θεσμική τυποποίηση και τον εξορθολογισμό, αποτέλεσε τη βάση των σύγχρονων διοικητικών δομών. Ωστόσο, οι μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε το ΝΔΜ, επικεντρωμένες σε αρχές όπως η αποδοτικότητα, η διαφάνεια, η λογοδοσία και η προσανατολισμένη στις αγορές λειτουργία, σηματοδότησαν σημαντική απόκλιση από τη βεμπεριανή προσέγγιση. Η περίπτωση της Ελλάδας αναδεικνύεται ως ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, δεδομένων των χρόνιων προβλημάτων της δημόσιας διοίκησης, όπως η γραφειοκρατική δυσκαμψία, η διαφθορά και η αναποτελεσματικότητα. Η εργασία διερευνά πώς οι αρχές του ΝΔΜ υιοθετήθηκαν στο ελληνικό πλαίσιο, ειδικά μετά την οικονομική κρίση και τις μεταρρυθμίσεις που επέβαλαν οι διεθνείς οργανισμοί (ΕΕ, ΔΝΤ). Παράλληλα, αναλύονται τα εμπόδια που προέκυψαν από τη σύγκρουση του βεμπεριανού πλαισίου με τις νέες πρακτικές, όπως η αντίσταση των δημοσίων υπαλλήλων και η περιορισμένη προσαρμογή των θεσμών. Το συμπέρασμα της εργασίας υπογραμμίζει την ανάγκη για έναν συνδυασμό των δύο μοντέλων, όπου οι αρχές της λογοδοσίας και της αποδοτικότητας του ΝΔΜ μπορούν να ενσωματωθούν σε μια διοίκηση με δομικές και λειτουργικές βεμπεριανές βάσεις. Η ελληνική περίπτωση προσφέρει χρήσιμα διδάγματα για τις προκλήσεις και τις δυνατότητες που προκύπτουν από τη διοικητική μεταρρύθμιση σε κοινωνίες με ισχυρές γραφειοκρατικές παραδόσεις