Ευρωπαϊκή Άμυνα: Προκλήσεις και Προοπτικές
ENGLISH ABSTRACT The evolution of European defense initiatives has been shaped by historical legacies, geopolitical shifts, and institutional dynamics within the European Union (EU). This paper examines the challenges and prospects of European defense policy by analyzing structural constraints, political divergences, economic limitations, and external dependencies, particularly such as NATO. While European integration has made significant progress in economic and political fields, cooperation on the defense sector remains fragmented due to differing priorities among the member states, insufficient military capabilities, and financial constraints. The paper further explores the key obstacles hindering the creation of a unified European defense strategy, including geopolitical threats from Russia, the growing influence of China, transatlantic dependencies, and the impact of terrorism and migration on security policy. Additionally, the economic and financial limitations that undermine defense integration are analyzed, with a focus on disparities in defense spending, inefficiencies in procurement, and the challenges of military modernization. To address the aforementioned challenges, the paper assesses the future prospects of European defense, including the push for strategic autonomy, the potential establishment of a European army, and the strengthening of external partnerships. Recent policy developments, such as the EU’s Strategic Compass, the Permanent Structured Cooperation (PESCO), and the European Defense Fund (EDF), are examined as such possible mechanisms for enhancing collective security. Ultimately, the paper argues that despite the significant challenges facing European defense, the evolving geopolitical environment necessitates the adoption of a more coherent and robust defense strategy by the EU.
Thesis
Η εξέλιξη των ευρωπαϊκών αμυντικών πρωτοβουλιών έχει διαμορφωθεί από ιστορικές κληρονομιές, γεωπολιτικές μεταβολές και θεσμικές δυναμικές εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Η παρούσα εργασία εξετάζει τις προκλήσεις και τις προοπτικές της ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής, αναλύοντας δομικούς περιορισμούς, πολιτικές αποκλίσεις, οικονομικούς περιορισμούς και εξωτερικές εξαρτήσεις, ιδιαίτερα από το ΝΑΤΟ. Ενώ η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έχει προχωρήσει σημαντικά στους τομείς της οικονομίας και της πολιτικής, η αμυντική συνεργασία παραμένει κατακερματισμένη λόγω διαφορετικών προτεραιοτήτων μεταξύ των κρατών-μελών, ανεπαρκών στρατιωτικών δυνατοτήτων και οικονομικών περιορισμών. Διερευνούνται τα βασικά εμπόδια που παρεμποδίζουν τη δημιουργία μιας ενιαίας ευρωπαϊκής αμυντικής στρατηγικής, συμπεριλαμβανομένων των γεωπολιτικών απειλών από τη Ρωσία, της αυξανόμενης επιρροής της Κίνας, των διατλαντικών εξαρτήσεων και των επιπτώσεων της τρομοκρατίας και της μετανάστευσης στην πολιτική ασφάλειας. Επιπλέον, αναλύονται οι οικονομικοί και χρηματοδοτικοί περιορισμοί που υπονομεύουν την αμυντική ολοκλήρωση, με έμφαση στις ανισότητες στις αμυντικές δαπάνες, τις αναποτελεσματικότητες στις προμήθειες και τις προκλήσεις του στρατιωτικού εκσυγχρονισμού. Στο πλαίσιο αντιμετώπισης αυτών των προκλήσεων, η εργασία αξιολογεί τις μελλοντικές προοπτικές της ευρωπαϊκής άμυνας, συμπεριλαμβανομένης της ώθησης προς τη στρατηγική αυτονομία, της πιθανής δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού στρατού και της ενίσχυσης των εξωτερικών συνεργασιών. Αναλύονται πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις, όπως η Στρατηγική Πυξίδα της ΕΕ, η Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (EDF), ως πιθανοί μηχανισμοί ενίσχυσης της συλλογικής ασφάλειας. Τελικά, η εργασία υποστηρίζει ότι, παρά τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή άμυνα, το μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό περιβάλλον καθιστά αναγκαία την υιοθέτηση μιας πιο συνεκτικής και ισχυρής αμυντικής στρατηγικής από την ΕΕ.