Κλίμα,κλιματική αλλαγή και ένοπλες συγκρούσεις στην υποσαχάρια Αφρική (2014-2024)
ENGLISH ABSTRACT This study examines climate change and armed conflict in Sub-Saharan Africa from 2014 to 2024. It explores how climate-induced resource scarcity, migration, and inadequate governance escalate regional conflicts. The study uses case studies from the Sahel, South Sudan, and the Democratic Republic of the Congo (DRC) to show how climate change exacerbates vulnerabilities, especially in resource-dependent countries. The research found that climate change is a "threat multiplier," escalating resource-based conflicts, particularly over land and water, and increasing competition between agricultural and pastoral populations. Climate-induced migration, driven by changing weather patterns, increases tensions as displaced populations fight for scarce resources. Weak governance systems exacerbate climate change because governments that are unstable cannot manage environmental and social issues, causing instability and violence. Governance can mitigate or exacerbate climate-induced conflict, according to the study. To prevent conflict from rising, the research recommends proactive policies on sustainable resource management, early warning systems, and conflict mediation. It emphasizes regional cooperation and international help for transboundary issues including water scarcity and migration.
Thesis
Η παρούσα μελέτη διερευνά τη διασταύρωση της κλιματικής αλλαγής και των ένοπλων συγκρούσεων στην υποσαχάρια Αφρική, εστιάζοντας στην περίοδο 2014-2024. Η έρευνα εξετάζει πώς παράγοντες που προκαλούνται από το κλίμα, όπως η έλλειψη πόρων, η μετανάστευση και η αδύναμη διακυβέρνηση, συμβάλλουν στην κλιμάκωση των συγκρούσεων στην περιοχή. Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό περιπτωσιολογικών μελετών, όπως το Σάχελ, το Νότιο Σουδάν και η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ), η μελέτη υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο της κλιματικής αλλαγής στην επιδείνωση των υφιστάμενων τρωτών σημείων, ιδίως σε περιοχές που εξαρτώνται από τους φυσικούς πόρους. Τα ευρήματα της έρευνας αποκαλύπτουν ότι η κλιματική αλλαγή λειτουργεί ως «πολλαπλασιαστής απειλών», εντείνοντας τις συγκρούσεις που βασίζονται στους πόρους, ιδίως για τη γη και το νερό, και οδηγώντας σε μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ γεωργικών και κτηνοτροφικών κοινοτήτων. Η μετανάστευση που προκαλείται από το κλίμα, η οποία οδηγείται από την αλλαγή των καιρικών συνθηκών, ενισχύει περαιτέρω τις εντάσεις, καθώς οι εκτοπισμένοι πληθυσμοί ανταγωνίζονται για τους ήδη περιορισμένους πόρους. Οι αδύναμες δομές διακυβέρνησης επιδεινώνουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, καθώς τα εύθραυστα κράτη δεν έχουν την ικανότητα να διαχειριστούν τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές προκλήσεις, οδηγώντας σε περαιτέρω αστάθεια και βία. Η μελέτη υπογραμμίζει επίσης τον ρόλο της διακυβέρνησης είτε στην άμβλυνση είτε στην επιδείνωση των επιπτώσεων των συγκρούσεων που προκαλούνται από το κλίμα. Η έρευνα υπογραμμίζει την ανάγκη για προληπτικές πολιτικές που επικεντρώνονται στη βιώσιμη διαχείριση των πόρων, τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και τη διαμεσολάβηση σε συγκρούσεις, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος κλιμάκωσης της βίας. Υπογραμμίζει επίσης τη σημασία της περιφερειακής συνεργασίας και της διεθνούς υποστήριξης για την αντιμετώπιση διασυνοριακών προκλήσεων, όπως η λειψυδρία και η μετανάστευση.