Το πρόσωπο του Ιερέα και η ποιμαντική του διακονία κατά τους έξι λόγους του Ιωάννου του Χρυσόστομου

Abstract

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι ένας από τους σημαντικότερους Οικουμενικούς Πατέρες και Διδασκάλους της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ο βίος του μαρτυρεί και το ήθος του. Κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί ένας όσιος μεγαλομάρτυρας. Έζησε ασκητικά ακόμα και μετά την εκλογή του ως Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, αρνούμενος να συμβιβαστεί με ό,τι η εξουσία της Πόλης ζητούσε από αυτόν. Παρέμεινε να υπηρετεί τον Χριστό, την αλήθεια και το ποίμνιό του. Έντονα επικριτικός σε κάθε αδικία ή παρεκτροπή, από όπου και αν προερχόταν, άρχοντες ή αρχομένους, πλούσιους ή φτωχούς. Γνώριζε μόνο τη γλώσσα της αλήθειας. Μοναδικός Ιεροκήρυκας, γνώστης της ρητορικής τέχνης, εξ ου και το Χρυσόστομος, ένθεος φιλακόλουθος λειτουργός του Θεού, διαμόρφωσε τη Θεία Λειτουργία, που αποδίδεται στο όνομά του, καθώς και μοναδικός ποιμένας. Ποιμένας με αληθινή διάκριση και αγάπη προς το ποίμνιο που του εμπιστεύτηκε ο Θεός. Ως ποιμένας ποιμένων αγωνίστηκε να ανυψώσει το πνευματικό επίπεδο των κληρικών, ώστε να υπηρετούν αληθινά τον Χριστό και το λογικό ποίμνιό του. Ποιμένας για τις ψυχές, αλλά και τις καθημερινές ανάγκες σε όλα ανεξάρτητα τα θέματα: φτώχεια, πείνα, χηρεία, ορφάνια, παρθενία, δικαιοσύνη.