Μορφές και αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος στην Ευρώπη
Thesis
Με την παρούσα μελέτη γίνεται μία προσπάθεια παρουσίασης και ανάλυσης του οργανωμένου εγκλήματος το όποιο αποτελεί σοβαρό Ευρωπαϊκό πρόβλημα, καθώς σε όλη την ευρωπαϊκή ένωση δρουν 3600 διεθνείς συμμορίες και το 70% δραστηριοποιούνται σε περισσότερες από μια χώρες. Το οργανωμένο έγκλημα δεν είναι πια εθνική υπόθεση…… Οι συμμορίες και τα συνδικάτα έχουν επενδύσει σε νέες τεχνολογίες, έχουν ανοίξει διεθνείς αγορές για τα «προϊόντα» τους και έχουν γίνει πραγματικά πολυεθνική απειλή. Οι γενικότερες κοινωνικές, πολιτισμικές και οικονομικές μεταβολές που πραγματοποιήθηκαν σε συνδυασμό με τις πολιτικές αναταραχές που ξέσπασαν ήσαν μερικοί από τους λόγους οι οποίοι οδήγησαν τις τελευταίες δεκαετίες στην εμφάνιση αυτής της μορφής εγκληματικότητας η οποία ξεπερνούσε τα όρια ενός και μόνο κράτους. «Το οργανωμένο έγκλημα απειλεί την σταθερότητα και τη διαδικασία ένταξης των δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση », δήλωσε ο Ζακ Μπάρο, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το διεθνικό οργανωμένο έγκλημα απειλεί ολοένα και περισσότερο τις πολιτικές δομές, την παγκόσμια οικονομία και την κοινωνική σταθερότητα όλων των κρατών, ασκώντας επικίνδυνη διαθρωτική επίδραση σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας υπονομεύοντας τα θεμέλια των κοινωνικών συστημάτων. Με την διείσδυση που επιχειρεί σε συγκροτημένους τομείς της επιχειρηματικής δραστηριότητας και την οικονομική ισχύ που αυτή συνεπάγεται δημιούργησε και εξακολουθεί να δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στις εσωτερικές έννομες τάξεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να καταπολεμήσει ένα φαινόμενο που εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς και να λάβει αποτελεσματικά μέτρα αφού οι εγκληματικές οργανώσεις κατέφεραν σε μικρό σχετικά διάστημα να προσαρμοσθούν στα νέα δεδομένα και να μεταβληθούν σε πραγματικές πολυεθνικές εγκληματικές οργανώσεις. Η διακίνηση ναρκωτικών, η λαθρομετανάστευση και η εμπορία ανθρώπων, κρίνονται ως οι πιο κυρίαρχες μορφές του οργανωμένου εγκλήματος με βαρύνουσα εγκληματική δραστηριότητα τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και στην Κύπρο. Στον κύκλο της εργασίας δεν περιλαμβάνονται άλλες μορφές οργανωμένου εγκλήματος όπως το παράνομο εμπόριο όπλων, αρχαιοκαπηλία, πλαστογραφία/παραχάραξη ευρώ και εγκλήματα με ηλεκτρονικούς υπολογιστές λόγω κυρίως έλλειψης ικανοποιητικών στοιχείων και επαρκών πηγών. Το δεύτερο μέρος της εργασίας είναι αφιερωμένο στις κυριότερες μορφές που αποτελούν το διεθνικό οργανωμένο έγκλημα όπως είναι η διακίνηση ναρκωτικών, εμπορία ανθρώπων και παράνομη μετανάστευση με αναφορά στην Ελλάδα και Κύπρο. Σε μία τέτοια έρευνα δεν θα μπορούσε φυσικά να μην γίνει αναφορά για την διαχείριση του φαινομένου και συγκεκριμένα για τα μέτρα αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο μέσα στα πλαίσια μίας ρεαλιστικής αντεγκληματικής πολιτείας. Η μεγαλύτερη πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να αναπτύξει πραγματική συνεργασία μετά των αστυνομικών και δικαστικών αρχών των κρατών μελών. Πρέπει να υπάρξει ενιαίο νομικό πλαίσιο, πρέπει οι ποινές που επιβάλλονται σε ένα κράτος μέλος να ισχύουν σε όλα.