Αξιολόγηση και προοπτικές του Θεολογικού διαλόγου της ορθοδόξου με τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία εξ απόψεως ορθοδόξου.

Abstract

Ο Θεολογικός Διάλογος της Ορθοδόξου με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, που άρχισε το Μάϊο του 1980 και διήρκεσε μέχρι τον Ιούλιο του 2000, υπήρξε, ως γνωστό, καρπός σταθερής και αμοιβαίας απόφασης των δύο Εκκλησιών ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, με προοπτική την αποκατάσταση της δογματικής ενότητας και της μεταξύ τους εκκλησιαστικής κοινωνίας1. Ήδη κατά την Α΄ Πανορθόδοξη Διάσκεψη της Ρόδου (1961) συζητήθηκε εκτενώς το θέμα των σχέσεων της Ορθοδόξου με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία2, ενώ κατά τη Β΄ Πανορθόδοξη Διάσκεψη της Ρόδου (1963), ενόψει μάλιστα της αποστολής ορθοδόξων παρατηρητών στη Β΄ Βατικανή Σύνοδο, αποφασίστηκε ρητά «όπως η κατά Ανατολάς Ορθόδοξος ημών Εκκλησία προτείνη τη σεβασμία Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία την έναρξιν διαλόγου μεταξύ των δύο Εκκλησιών επί ίσοις όροις»3. Η ίδια δε επιθυμία εκφράστηκε από ορθοδόξου πλευράς και κατά την Γ΄ Πανορθόδοξη Διάσκεψη της Ρόδου (1964), η οποία ύστερα από εκτενή συζήτηση του θέματος του διαλόγου μεταξύ της Ορθοδόξου και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας συνέστησε στις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες να καλλιεργούν «αδελφικάς σχέσεις» με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, προκειμένου να δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες για την καρποφόρο έναρξη «ενός πραγματικού θεολογικού διαλόγου».