Από την οικονομική κρίση στην κρίση της δημοκρατίας

Abstract

Πρίν από αρκετά χρόνια ο Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας είχε χαρακτηρίσει τη διαχείριση του κυπριακού ζητήματος από ελληνικής πλευράς ως "ιστορία χαμένων ευκαιριών". Ο τίτλος αυτός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εξίσου προκειμένου να περιγράψει την πορεία της Ελλάδος τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μολονότι η χώρα εντάχθηκε επίσημα την 1η Ιανουαρίου 1981 στην τότε ΕΟΚ και παρά τα βήματα προόδου που συνετελέστηκαν έκτοτε σε αρκετούς τομείς, σε πολλούς άλλους το βήμα παρέμεινε μετέωρο. Η αλόγιστη κατασπατάληση κοινοτικών επιδοτήσεων και η επιβολή ενός στρεβλού προτύπου ανάπτυξης αποτέλεσαν τροχοπέδη για την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων που συνεπαγόταν και εξακολουθεί να συνεπάγεται η συμμετοχή της Ελλάδος στο εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ταυτόγχρονα, μεταρρυθμίσεις που όφειλαν να έχουν ολοκληρωθεί μέσα σε χρονικό ορίζοντα πολλών ετών, σε πολλές περιπτώσεις είτε δεν υλοποιήθηκαν καθόλου είτε παρέμειναν ημιτελείς.