Η απομάκρυνση των«ανεπιθύμητων» αντικεμαλικών της Δυτικής Θράκης: Μία άλλη όψη της ελληνοτουρκικής προσέγγισης του 1930

Abstract

Στις 30 Ιανουαρίου 1923 υπογράφηκε στη Λωζάννη η περιβόητη «Σύμβαση περί ανταλλαγής των ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών» 1, βάσει της οποίας επιβαλλόταν «από της 1ης Μαϊου 1923 [ .. . ] η υποχρεωτική ανταλλαγή των Τούρκων υπηκόων, ελληνικού ορθοδόξου θρησκεύματος, των εγκατεστημένων επί των τουρκικών εδαφών, και των Ελλήνων υπηκόων, μουσουλμανικού θρησκεύματος, των εγκατεστημένων επί των ελληνικών εδαφών»2. Από τον γενικό κανόνα της υποχρεωτικής ανταλλαγής, η Σύμβαση καθιέρωνε δύο σημαντικές εξαιρέσεις. Έτσι, βάσει του άρθρου 2, στην προβλεπόμενη ανταλλαγή δεν συμπεριλαμβάνονταν αφενός οι Έλληνες κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης και αφετέρου οι Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης.