Σε κάθε κρίση μια ευκαιρία: Η Ευρωπαϊκή Ένωση ένα βήμα πιο κοντά στη αμυντική ολοκλήρωση
ENGLISH ABSTRACT: In an ever-changing geopolitical landscape, the EU's commitment to strengthen its defense capabilities is becoming increasingly urgent. In recent years, the idea of defense integration has become increasingly popular among the Eurosceptics as well as the supporters of the European Union (EU). But how easy is this specific task and what are the main factors that contribute to the strengthening of the cooperation among the European states? This master's thesis examines the multifaceted factors that drive the European Union towards a closer defense cooperation, with a primary focus on the impetus created by emerging threats and crises. In order to address the research question, some of the EU's major defense achievements and the historical context within which they were achieved are examined to highlight the root causes leading to defense integration. Through the examination of both secondary literature and official documents, the central role that threats and crises play as catalysts for EU member states to forge closer defense cooperation emerges. The thesis reinforces the academic discourse and acts as a 'compass' for policy makers on the path towards a safeguarding inclusion.
Σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό τοπίο, η δέσμευση της ΕΕ να ενισχύσει τις αμυντικές της ικανότητες γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική. Τα τελευταία χρόνια η ιδέα της αμυντικής ολοκλήρωσης αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση τόσο μεταξύ Ευρωσκεπτικιστών όσο και μεταξύ των υποστηρικτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Πόσο εύκολο όμως καθίσταται το συγκεκριμένο εγχείρημα και ποιοι είναι οι βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην ενίσχυση συνεργασίας μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών; Αυτή η μεταπτυχιακή διατριβή εξετάζει τους πολύπλευρους παράγοντες, που ωθούν την Ευρωπαϊκή Ένωση προς στενότερη αμυντική συνεργασία, με πρωταρχική έμφαση στην ώθηση που δημιουργείται από τις αναδυόμενες απειλές και κρίσεις. Για να απαντηθεί το βασικό ερευνητικό ερώτημα εξετάζονται μερικά από τα σημαντικότερα αμυντικά επιτεύγματα της ΕΕ και το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο επιτεύχθηκαν, ώστε να αναδειχθούν τα βαθύτερα αίτια που οδηγούν προς την αμυντική ολοκλήρωση. Μέσα από την εξέταση τόσο δευτερογενούς βιβλιογραφίας όσο και επίσημων εγγράφων, προκύπτει ο κεντρικός ρόλος που διαδραματίζουν οι απειλές και οι κρίσεις ως καταλύτες για τα κράτη-μέλη της ΕΕ στην σφυρηλάτηση μίας στενότερης αμυντικής συνεργασίας. Η διατριβή ενισχύει τον ακαδημαϊκό λόγο και λειτουργεί ως «πυξίδα» για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στην διαδρομή προς την επίτευξη αμυντικής ολοκλήρωσης.