Απο την κοινοτική οργάνωση του ελληνικού αστικού δικτύου στη "Μητροπολιτοποίηση" του "Καλλικράτη"

Abstract

Η Ιστορία του δικτύου των αστικών οικισμών της Ελλάδας, ίσως δεν διαθέτει μεγάλο βάθος χρόνου, όπως αυτό άλλων χωρών της Ευρώπης, διαθέτει όμως και μπορεί να επιδείξει στη σύντομη, σχετικά, ιστορική του εξέλιξη ιδιομορφίες, ιδιαιτερότητες και «πρωτοτυπίες», που άλλα αντίστοιχα δίκτυα δεν παρουσιάζουν. Η καταρχήν ιδιόμορφη περίπτωση της Ελλάδας, που την εποχή της σύστασής της σε εθνικό κράτος, δεν διέθετε αστικούς πόλους παρά μόνο εκτός των τότε εθνικών συνόρων της, αποτελεί ένα γεγονός και ένα στοιχείο που διαμορφώνει τα πράγματα στη συνέχεια με έναν τρόπο που χαρακτήρισε και σημάδεψε βαθιά την παραπέρα εξέλιξή του.Το άλλο γεγονός, η αποσπασματική και σε φάσεις δηλαδή διεύρυνση του εθνικού χώρου, ακόμα και περισσότερο από εκατό χρόνια από την πρώτη του σύσταση, συνέτεινε σε ένα βαθμό στον τρόπο και τη μορφή που οργανώθηκε και αναπτύχθηκε το αστικό δίκτυο της Χώρας. Στόχος αυτής της εργασίας είναι να καταγράψει, καταρχήν, με ένα τρόπο συστηματικό και εμπεριστατωμένο τη διαχρονική εξέλιξη του δικτύου των αστικών οικισμών της Χώρας με τη δημιουργία ενός χωροχρονικού συστήματος πληροφοριών, επισημαίνοντας κάθε φορά τους παράγοντες που επηρέασαν ή και που επέβαλαν τις αποφάσεις που λήφθηκαν. Παράλληλα θα επιχειρηθεί η χαρτογραφική τεκμηρίωση της εκάστοτε δομής του αστικού δικτύου με την προσπάθεια ανάδειξης και άρα ανάγνωσης και γνώσης των «μεταμορφώσεων» που συντελέστηκαν διαχρονικά μέχρι τη σημερινή «καλλικράτεια μητροπολιτοποίηση» εκ των «ενώντων», με την αριθμητική συνένωση πολιτών και διοικήσεων σε ένα χάρτη, που δεν θα αντιστοιχεί, παρά μόνο συμβολικά, σε αυτό που Χαρτογράφοι και Γεωγράφοι ονομάζουν, έστω και συμβατικά, «πραγματικό κόσμο».