Η Άρση της Αυτοτέλειας του Νομικού Προσώπου προς Διαφύλαξη Έννομων Συμφερόντων των Μελών του

Abstract

Το ζήτημα της άρσης της αυτοτέλειας του νομικού προσώπου προς το σκοπό της προστασίας των δανειστών του έχει απασχολήσει συστηματικά την ελληνική θεωρία και έχει γνωρίσει αξιόλογη νομολογιακή επεξεργασία. Τα τελευταία χρόνια η νομολογία προσέφερε αφορμές για τον προσανατολισμό της έρευνας προς μιαν άλλη κατεύθυνση, αυτή της λεγόμενης «φιλικής» ή «εσωτερικής» άρσης της αυτοτέλειας. Πρόκειται για εκείνη τη μορφή απόκλισης από την αρχή της αυτοτέλειας που στοχεύει στη διαφύλαξη έννομων συμφερόντων των μελών ή/και του ίδιου του νομικού προσώπου, με σκοπό την επέλευση ευμενών ή τη μη επέλευση δυσμενών για τα μέλη ή το νομικό πρόσωπο συνεπειών, τις οποίες θα επέβαλε η συνεπής εφαρμογή της αρχής της αυτοτέλειας. Στο επίκεντρο της «φιλικής» άρσης της αυτοτέλειας βρίσκονται οι δυνατότητες άσκησης από τα μέλη του νομικού προσώπου των αποζημιωτικών αξιώσεων του τελευταίου κατά των διαχειριστών του και γενικότερα των απαιτήσεων του νομικού προσώπου κατά των οφειλετών του.