Η συνταγματική προστασία των πολιτιστικών αγαθών και η ελευθερία της λατρείας, με αφορμή τις χρήσεις της Ροτόντας

Abstract

Ερώτημα:Μου τέθηκε το ερώτημα αν είναι σύμφωνη με την ισχύουσα περί προστασίας των αρχαιοτήτων νομοθεσία και αν συγκρούεται με το Σύνταγμα η υπ” αριθμόν ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ34/3522/34/24-1-1995 απόφαση του Υφυπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδόθηκε μετά από γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και αφορά τις χρήσεις του ιστορικού μνημείου «Ροτόντα» (ή «Ναού Αγίου Γεωργίου») Θεσσαλονίκης. Απάντηση 1. Ιστορικό. Το νομικό καθεστώς της Ροτόντας Η Ροτόντα, μνημείο της ρωμαϊκής εποχής, κτίστηκε γύρω στο 300 μ.Χ., ως ειδωλολατρικός ναός των ανακτόρων, από το ρωμαίο Καίσαρα Γαλέριο και μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό επί εποχής του Θεοδοσίου Α΄, περί τα τέλη του 4ου αιώνα και λειτούργησε ως τέτοιος μέχρι το 1591, οπότε, μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους, έγινε τζαμί (Βλ. σύντομο ιστορικό Μ. Τιβερίου, «Η Ροτόντα του Καίσαρα Γαλέριου στη Θεσσαλονίκη», Το Βήμα, 5-2-1995).