Η τουρκική εισβολή μέσα από την κυπριακή ποίηση
Thesis
Στην πτυχιακή μου εργασία ασχολήθηκα με το συγκεκριμένο θέμα «Η τουρκική εισβολή μέσα από την κυπριακή ποίηση», γιατί θεωρώ ότι αυτός ο σταθμός της κυπριακής ιστορίας είναι ο σημαντικότερος απ’ όλη την περίοδο βαναυσότητας που υπέστη η πατρίδα μας στην νεότερη αλλά και παλαιότερη ιστορία της. Σκοπός της μελέτης μου είναι να αναδειχθεί η βαρβαρότητα που υπέστησαν οι Κύπριοι την περίοδο της εισβολής και κατοχής, αλλά και να διαφανούν όλες οι πτυχές του πολέμου καθώς δεν επηρέασε μόνο σωματικά τον λαό αλλά και πνευματικά και ψυχικά. Η βασική πηγή πληροφοριών για τη συγκεκριμένη εργασία είναι διάφορα βιβλία της κυπριακής ιστορίας αλλά και σχόλια ανθρώπων που ασχολήθηκαν με την κυπριακή ποίηση. Οι κύπριοι ποιητές μέσα από μια μεγάλη γκάμα ποιημάτων τους εξέφρασαν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για τα όσα επέφερε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Άλλοι θεώρησαν ορθότερα να ασχοληθούν με τα αίτια της εισβολής, άλλοι με τα αποτελέσματά της κι άλλοι με τα σημερινά θραύσματα που ακολουθούν τα κατάλοιπα της εισβολής. Στη συγκεκριμένη μελέτη γίνεται αναφορά σε 10 ποιητές, οι οποίοι έγραψαν για την εισβολή και κατοχή. Μέσα από τα ποιήματά τους διακρίνει κανείς τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους αλλά και μια άλλη οπτική γωνία του θέματος. Άλλοι σχολιάζουν την καταστροφή της φύσης, άλλοι τις προηγούμενες ομορφιές της πατρίδας μας, άλλοι τον χαμό του κόσμου κι άλλοι τις συνέπειες που άφησε πίσω της η εισβολή σε ψυχικό και ψυχολογικό επίπεδο. Δείχνουν το ανθρώπινο στοιχείο και την τελική κατάληξη, είτε των ηρώων, είτε των «εχθρών» μέσα από περιγραφές προσώπων και καταστάσεων. Η πρώτη αντίδραση των ποιητών στα γεγονότα είναι ο θρήνος των ερειπίων, ο πόνος και η πίκρα για τη συμφορά που βρήκε τον τόπο. Καταλήγοντας θέλω να τονίσω ότι η μελέτη μου αυτή σκοπεύει να αναδείξει την τραγικότητα της κατάστασης από τη μια αλλά και τις άγνωστες πτυχές του προβλήματος καθώς οι συνέπειες της εισβολής δεν είναι μόνο οι νεκροί και οι καταστροφές αλλά και οι ελλείψεις που παρατηρούνται στη συνέχεια, όπως π.χ. η απουσία ενός πατέρα από τον γάμο της κόρης του, από τη χαρά του παιδιού του. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζει ο καθένας μας τους 6 ανακάλυτους δεσμούς της πατρίδας μας και να προσπαθεί να αναλογιστεί το μέγεθος της καταστροφής που συντελέστηκε το 1974 έστω κι αν δεν το έζησε. Θέλω να πιστεύω, κι αυτό προσπαθώ να πετύχω και μέσα από τη μελέτη μου πώς όσα χρόνια κι αν περάσουν, ο κάθε Κύπριος πολίτης δεν θα ξεχάσει αυτό το τραγικό συμβάν για την πατρίδα και θα προσπαθεί να τιμά τους πεσόντες αλλά και να καταδικάζει τους υπαιτίους. Το ότι κάθε καλοκαίρι οι μνήμες επιστρέφουν στις μαύρες εκείνες μέρες του 1974, που σκόρπισαν στον τόπο μας την καταστροφή με τις χιλιάδες τους πρόσφυγες, νεκρούς και αγνοούμενους της κυπριακής τραγωδίας είναι ένα στοιχείο που δημιουργεί οδύνη και πόνο ανείπωτο αλλά και πληγές που παραμένουν ακόμη ανοικτές, όπως αυτές των συγγενών των αγνοουμένων μας. Χρέος όλων μας είναι να διαφυλάξουμε αυτή την ιστορική πραγματικότητα και να αντιληφθούμε πώς μόνο με ομόνοια και ομοψυχία μπορεί κανείς να πετύχει για τον τόπο του και να αποκρούσει το πάλαι ποτέ εχθρό.