Η τραπεζική ενοποίηση στην ευρωζώνη: σύγχρονες εξελίξεις

Abstract

Η εκδήλωση της κρίσης στην ευρωζώνη ανέδειξε πολλές από τις αδυναμίες στην αρχιτεκτονική της ευρωζώνης όπως ο κατακερματισμός των τραπεζικών αγορών, η συσσώρευση ελλειμμάτων σε συνδυασμό με την έλλειψη δημοσιονομικού συντονισμού και κυρίως την ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στις τραπεζικές κρίσεις και στις κρίσεις κρατικού χρέους. Στο πλαίσιο αντιμετώπισης της κρίσης, αν και καθυστερημένα, έγινε αντιληπτό ότι αυτή η σχέση θα έπρεπε να αποδυναμωθεί και ότι η αγορά των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών θα έπρεπε να ολοκληρωθεί. Έτσι από το 2012 έχει ξεκινήσει μια διαδικασία επιτάχυνσης της τραπεζικής ενοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) η οποία κινείται προς την κατεύθυνση μιας τραπεζικής ένωσις. Ο σκοπός της εργασίας αυτής είναι να εξετάσει την διαδικασία της τραπεζΙΚ11ς ενοποίησης και ιδιαίτερα της εξέλιξης της ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης στο πλαίσιο της κρίσης της ευρωζώνης. Αναλυτικότερα στην εργασία αυτή γίνεται μια σύντομη αναφορά στο τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης, καθώς και μια αναδρομή στην εκδήλωση της κρίσης στη ευρωζώνη, ενώ σε μεγαλύτερη λεπτομέρεια αναλύεται η ιδιαίτερη σχέση των κρίσεων που εκδηλώνονται ανάμεσα στις τράπεζες και στις κυβερνιlσεις. Το επίκεντρο βέβαια της ανάλυmις είναι τα βήματα που έχουν μέχρι mιμερα πραγματοποιηθεί προς την κατεύθυνση της τραπεζιΚΊ1ς ένωσης. Το συμπέρασμα που εξάγει η εργασία είναι ότι πέραν κάθε αμφιβολίας η σύσταση του ενιαίου εποπτικού μηχανισμού και του ενιαίου μηχανισμού εξυγίανσης συμβάλουν στην ενίσχυση του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα και αποτελούν βήμα προς την τραπεζική ένωση. Ωστόσο το εγχείρημα της τραπεζικής ένωσης προσκρούει στην απροθυμία παραχώρησις επιπλέον αρμοδιοτήτων από τα κράτη μέλη προς τα υπερεθνικά κοινοτικά όργανα.