Μεθόδοι και διδασκαλίες σε παιδιά με ΔΕΠΥ

Abstract

Η δομή της παρούσας εργασίας αποτελείται από δύο μέρη το θεωρητικό και το πρακτικό μέρος. Το θεωρητικό μέρος αποτελείται από τρία κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο αφού ορίζεται η διαταραχή, δίνονται τα βασικά συμπτώματα και οι κυρίαρχοι τύποι που συναντώνται. Στη συνέχεια καταγράφονται οι αιτιολογικοί παράγοντες, η επιδημιολογία καθώς και η διάγνωση του συνδρόμου. Ακόμα γίνεται λόγος για τα συνοδά προβλήματα με τη νόσο και δίνονται τρόποι αντιμετώπισης. Στο τέλος του πρώτου κεφαλαίου καταρρίπτονται οι πιο συνηθισμένοι μύθοι. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύεται η ανάγκη της πρωινής παρέμβασης και δίνεται έμφαση στο ρόλο του νηπιαγωγού. Πέρα από τους μεθόδους και στρατηγικές που μπορεί να χρησιμοποιήσει η νηπιαγωγούς, η λογοτεχνία, η μουσικοθεραπεία και η παίγνιο θεραπεία κρίνονται ως βοηθητικές μέθοδοι. Έπειτα περιγράφεται ο ρόλος των ανταμοιβών και του επαίνου. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται περιγραφή του ρόλου του εκπαιδευτικού. Αρχίζουμε με το γεγονός ότι τα παιδιά μπορούν να ενταχθούν σε μια κανονική τάξη και στη συνέχεια αναφερόμαστε στη σημασία της ενημέρωσης του εκπαιδευτικού και στην ανάγκη της αναγνώρισης των παιδιών με ΔΕΠΥ στην τάξη ώστε να χρησιμοποιήσει σωστές τεχνικές και να διαμορφώσει έτσι το σχολικό πρόγραμμα ώστε να ανταποκρίνεται στις 8 εκπαιδευτικούς των ανάγκες των παιδιών. Η θέση στην τάξη, η οργάνωση, η διοχέτευση της κινητικότητας είναι ζωτικής σημασίας. Όταν ο εκπαιδευτικούς παραδίδει το μάθημα ή βάζει εργασίες και διαγωνίσματα πρέπει να ακολουθήσει συγκεκριμένες στρατηγικές που θα ωφελήσουν τα παιδιά.