Αξιολόγηση της Χρηματοοικονομικής Διαχείρισης του Εθνικού Συστήματος Υγείας
Thesis
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) έως σήμερα φαίνεται να μην έχει επιτύχει τους αρχικούς στόχους και λόγους δημιουργίας τους και σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει πως δύο βασικοί παράγοντες λειτουργίας των συστημάτων υγείας, η χρηματοδότηση και κατανομή πόρων συνέβαλλαν ή όχι και σε ποιο βαθμό στην ικανοποίηση των κριτηρίων αξιολόγησης ενός συστήματος υγείας δηλαδή στην αποδοτικότητα, αποτελεσματικότητα, ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Επομένως έγινε ανάλυση της χρηματοδότησης και δαπανών από την αρχή της σύστασης του εθνικού συστήματος υγείας έως σήμερα και εξήχθησαν συμπεράσματα σχετικά με την αξιολόγηση του. Συλλέχθηκε σχετικό υλικό και πηγές συναφείς με το προς μελέτη θέμα, μέσω συστηματικής βιβλιογραφικής ανασκόπησης Ελληνικής και διεθνούς έντυπης και ηλεκτρονικής βιβλιογραφίας, σε έγκυρες βάσεις δεδομένων για τη χρηματοδότηση του ελληνικού συστήματος υγείας, την εξέλιξη των δαπανών και τα κριτήρια αξιολόγησής του και αποκλείστηκαν άρθρα που δεν ανταποκρίνονταν με επάρκεια και τεκμηρίωση στα ερευνητικά ερωτήματα. Όλες οι βιβλιογραφικές πηγές αξιολογήθηκαν ως προς τη μεθοδολογία, τις συνθήκες και την αξιοπιστία των δεδομένων. Ως μηχανή αναζήτησης χρησιμοποιήθηκε το Google Scholar και ως βάσεις δεδομένων η βιβλιοθήκη πανεπιστήμιου Νεάπολις, το PubMed Central και αντλήθηκαν δεδομένα από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης και την Ελληνική Στατιστική Αρχή. Τα αποτελέσματα της εργασίας έδειξαν πως τόσο ο τρόπος χρηματοδότησης του ελληνικού συστήματος υγείας όσο και οι δαπάνες του δεν συνέβαλλαν στην επίτευξη οικονομικής αποδοτικότητας και κοινωνικής αποτελεσματικότητας του συστήματος υγείας. Η περιστολή των δημοσίων δαπανών που συντελέστηκε τη τελευταία δεκαετία είχε δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία και το εισόδημα των πολιτών ενώ οι μεταρρυθμίσεις που συντελέστηκαν στο τρόπο χρηματοδότησης και στην προσπάθεια περικοπής των σπαταλών φαίνεται να έχουν θετικά αποτελέσματα σε οικονομικούς όρους αλλά με πάσα επιφύλαξη όσον αφορά την ικανοποίηση και εξυπηρέτηση των ασθενών από το εθνικό σύστημα υγείας.