Το σύστημα του Δουβλίνου και η αναμόρφωση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου: η περίπτωση των ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα – Ζητήματα αλληλεγγύης και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
This assignment aims to reflect the kind and extent of influence inflicted on the particularly vulnerable group of unaccompanied minors seeking asylum in conjunction with the existing European and national legal framework governing immigration and asylum. From a research point of view, the basis of the examination of the influence on unaccompanied minors is the relevant national and European regulatory framework, the international conventions for asylum and the human rights, the national and European quantitative data, the annual reports and studies of the European Union, of international and other organisations, while taking into account the existing and emerging political priorities with regard to the migration/asylum issue. The ultimate goal is to shed light, on the one hand, on the problems arising, especially concerning unaccompanied minors, as well as the solutions which have been initially adopted to remedy these problems, and on the other, to seek the root causes of the problems in question which have a direct or indirect impact on the state of unaccompanied minors seeking asylum. The absence of genuine and practical solidarity, a direct result of the complex nature of the migration phenomenon, but also due to the existing, dysfunctional Common European Asylum System, policy decision-making processes at European Union level and failure of administrative nature as far as front-line Member States are concerned, results in an ineffective protection of human rights and constantly jeopardizes the psychological and physical safety of unaccompanied minors seeking asylum.
Thesis
Η παρούσα εργασία αποσκοπεί στο να αποτυπώσει το είδος και την έκταση των επιρροών που υφίσταται η ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα των ασυνόδευτων παιδιών αιτούντων άσυλο σε συνάρτηση με το υφιστάμενο ευρωπαϊκό και εθνικό νομικό πλαίσιο που διέπει τη μετανάστευση και το άσυλο. Από ερευνητικής πλευράς, τα στοιχεία στα οποία βασίστηκε η μελέτη των επιρροών στα ασυνόδευτα ανήλικα είναι το σχετικό εθνικό και ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο, οι διεθνείς συμβάσεις για το άσυλο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα εθνικά και ευρωπαϊκά ποσοτικά δεδομένα, οι ετήσιες εκθέσεις και μελέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των διεθνών και άλλων οργανισμών, λαμβάνοντας συγχρόνως υπόψη τις υφιστάμενες και υπό διαμόρφωση πολιτικές προτεραιότητες σε σχέση με το μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα. Απώτερος στόχος είναι να αναδειχθούν αφενός τα προβλήματα που εντοπίζονται ειδικά όσον αφορά τα ασυνόδευτα παιδιά και οι σχετικές λύσεις που έχουν υιοθετηθεί προσωρινά για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, καθώς επίσης να αναζητηθούν οι αιτίες γένεσης των προβλημάτων αυτών που επιδρούν άμεσα ή έμμεσα στην κατάσταση των ασυνόδευτων ανηλίκων αιτούντων άσυλο. Απόρροια της σύνθετης και πολύπλοκης φύσης του μεταναστευτικού φαινομένου, αλλά και εξαιτίας του υφιστάμενου δυσλειτουργικού Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, του τρόπου με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις πολιτικής σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διοικητικών αδυναμιών των κρατών μελών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, η απουσία έμπρακτης και επαρκούς αλληλεγγύης οδηγεί στην αναποτελεσματική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θέτει σε διαρκή κίνδυνο την ψυχική και σωματική ασφάλεια των ασυνόδευτων παιδιών αιτούντων άσυλο.