Νέοι Συντελεστές Ισχύος και Μεταβολές στο Πεδίο των Διεθνών Σχέσεων. Μία Περιπτωσιολογική Μελέτη των Αυτόνομων Οπλικών Συστημάτων: Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη
This thesis analyzes the impact of autonomous weapon systems on the international environment. The rise of military technology is evident and the transnational competition is becoming more and more intense. The main objective of the work is to present how the power of the states changes with the acquisition of autonomous drone type weapon systems (unmanned aircraft). Autonomous weapons systems are proof that military technology is constantly evolving and evolving at a rapid pace. There is a particular focus on the introduction of new war dogmas that developed mainly after the attacks of September 11, 2001. In addition, it is understood that unmanned aircraft are not exclusively concerned with the field of strategy but also security. It is now possible for unmanned aircraft to be acquired by non-state actors, making their proliferation dangerous by enhancing the sense of insecurity. The dual nature of unmanned aerial vehicles is remarkable, as in recent years a variety of organizations and operators have tended to make increasing use of drones, due to their ability to perform missions without endangering humans. In addition, the rapid proliferation of autonomous weapons systems often triggers regional conflicts, especially in disputed areas, fueling a climate of mistrust and instability. It must not be forgotten that policymakers have to re-adapt legislation to protect human rights and democratic values.
Thesis
Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία αναλύει την επίδραση των αυτόνομων οπλικών συστημάτων στο διεθνές περιβάλλον. Η άνοδος της στρατιωτικής τεχνολογίας είναι εμφανής και ο διακρατικός ανταγωνισμός γίνεται ολοένα και πιο έντονος. Κύριος στόχος της εργασίας είναι να παρουσιασθεί πως η ισχύς των κρατών μεταβάλλεται με την απόκτηση των αυτόνομων οπλικών συστημάτων τύπου drone ( μη επανδρωμένα αεροσκάφη). Τα αυτόνομα οπλικά συστήματα είναι απόδειξη, ότι η στρατιωτική τεχνολογία βελτιώνεται και εξελίσσεται συνεχώς με γρήγορους ρυθμούς. Προσφέρεται ιδιαίτερη εστίαση στην εισαγωγή νέων δογμάτων πολέμου που αναπτύχθηκαν κυρίως μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001. Επιπρόσθετα, γίνεται αντιληπτό ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν αφορά αποκλειστικά τον τομέα της στρατηγικής αλλά και της ασφάλειας. Πλέον, είναι εφικτή η απόκτηση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και από μη κρατικούς φορείς, καθιστώντας την διάδοσή τους επικίνδυνη ενισχύοντας την αίσθηση της ανασφάλειας. Αξιοπρόσεχτη είναι η διττή φύση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, διότι τα τελευταία χρόνια ποικίλοι οργανισμοί και διάφοροι φορείς τείνουν να αξιοποιούν ολοένα και περισσότερο τα drone, ένεκα της ικανότητας να εκτελούν αποστολές δίχως να θέτουν σε κίνδυνο τον άνθρωπο. Προσέτι, η γρήγορη διάδοση των αυτόνομων οπλικών συστημάτων πολλές φορές πυροδοτεί τις περιφερειακές διενέξεις, κυρίως σε αμφισβητήσιμες περιοχές ενισχύοντας το κλίμα δυσπιστίας και αστάθειας. Δεν πρέπει να λησμονηθεί το γεγονός ότι οι φορείς χάραξης πολιτικής οφείλουν να προσαρμόσουν τις νομοθεσίες εκ νέου για τη διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αξιών.