Η περί θανάτου και αναστάσεως θεολογία της Παλαιάς Διαθήκης στις νεκρώσιμες ευχές της Εκκλησίας

Abstract

Όλες οι θρησκείες και τα φιλοσοφικά ρεύματα στην προσπάθειά τους να δώσουν μία ικανοποιητική απάντηση στο προβληματισμό που προκαλεί το γεγονός του θανάτου, διαμόρφωσαν μία ποικιλία θεωριών, οι οποίες αφ’ ενός αιτιολογούν τον θάνατο και αφ’ ετέρου δίνουν κάποιες απαντήσεις για την κατάσταση στην οποία περιέρχεται ο νεκρός μετά από αυτόν. Οι τοποθετήσεις αυτές με τη σειρά τους, δημιούργησαν και αντίστοιχες παραδόσεις σχετικά με την αντιμετώπιση του νεκρού σώματος, την προσφορά των τελευταίων φροντίδων σε αυτό, καθώς και τον τρόπο ενταφιασμού του. Η μελέτη των αρχαίων πολιτισμών σε σημαντικό βαθμό εστιάζεται στα ταφικά τους έθιμα και τις απόψεις τους για το τι επακολουθεί μετά το γεγονός του θανάτου, όπως μαρτυρούνται οι απόψεις αυτές από τις συνήθειές τους σχετικά με την φροντίδα και την τιμή των νεκρών τους. Άλλωστε, τα αρχαιολογικά κατάλοιπα που φανερώνουν το πώς αντιμετώπιζε ο κάθε λαός τους νεκρούς του, είναι ιδιαίτερα πλούσια και αποτελούν μία σημαντικότατη πηγή πληροφοριών για την γνωριμία με τον κόσμο του παρελθόντος. Οι πυραμίδες λόγου χάρη της Αιγύπτου και τα ταφικά μνημεία στον Ελληνικό χώρο, δίνουν σαφείς πληροφορίες για τις αντίστοιχες δοξασίες των συγκεκριμένων λαών σχετικά με τον θάνατο, καθώς και την πίστη τους στην ύπαρξη κάποιου διαφορετικού τρόπου ζωής μετά από αυτόν.