Η εικόνα του αρχιεπισκόπου μακαρίου μέσα από τα απομνημονεύματα των χουντικών

Abstract

Οι σχέσεις Μακαρίου και Χούντας πέρασαν από πολλά κύματα και στάδια. Οι σχέσεις των δύο πλευρών , είτε μιλάμε για την χούντα του Παπαδόπουλου είτε για την χούντα του Ιωαννίδη που τον διαδέχτηκε , ποτέ δεν χαρακτηρίστηκαν από αμοιβαία συμπάθεια και εμπιστοσύνη. Η έλλειψη εμπιστοσύνης οδήγησε σε περαιτέρω σπασμωδικές κινήσεις και καχυποψία φθάνοντας μέχρι το σημείο της απόπειρας δολοφονίας. Ο Μακάριος συχνά ερχόταν αντιμέτωπος με την παράλογη πολιτική της χούντας και τις εξωφρενικές απαιτήσεις τις , οι οποίες των ωθούσαν όλο και περισσότερο σε μία πολιτική αφενός κατευνασμού των εντάσεων και αφετέρου σε μία πολιτική που δεν εναρμονιζόταν με την πολιτική των Αθηνών . προκαλώντας την έντονη αντίδραση της Αθήνας. Η μη πραγματοποίηση της αξίωσης της Ελλάδας για σύμπλευση με τις αποφάσεις του Εθνικού κέντρου θα καταστεί βασικό και ανυπέρβλητο εμπόδιο στις σχέσεις των δύο πλευρών και συχνή αιτία αναζωπύρωσης εντάσεων. Ο Μακάριος θα αντιμετωπιστεί ως προδότης και κουμουνιστής και τυχοδιώκτης και θα κατηγορηθεί ότι τον παρακινεί μονάχα το προσωπικό του συμφέρον. Οι απόψεις/κατηγορίες αυτές, πλημυρίζουν τα απομνημονεύματα των στρατιωτικών του κινήματος αλλά και των πολιτικών συνεργατών τους , οι οποίοι δεν διστάζουν να κατηγορήσουν τον Μακάριο ως τον μοναδικό υπαίτιο όλων των δεινών του Κυπριακού Ελληνισμού , παρουσιάζοντας τον εαυτό τους ως σωτήρα του Έθνους. Μερικοί σε μία προσπάθεια διάσωσης του ονόματος τους και αποποίησης πάσας ευθύνης θα υποστηρίξουν, μεταγενέστερα, πως στήριζαν τον Μακάριο και δεν συναινούσαν με τις ενέργειες του καθεστώτος. Ο διεθνής παράγοντας θα διαδραματίσει με την σειρά του καταλυτικό ρόλο τόσο στις σχέσεις του Μακάριου με την Ελλάδα αλλά και στον σχηματισμό της εικόνας του Μακαρίου. Το πραξικοπηματικό καθεστώς της Ελλάδας σε μία προσπάθεια αναγνώρισης του από τις ΗΠΑ θα δεχτεί κάθε αίτημα των ΗΠΑ και θα τα εντάξει ως μέρος της πολιτικής του μεγαλώνοντας έτσι το χάσμα μεταξύ των δύο πλευρών. Παρά τις συνεχόμενες πιέσεις της Χούντας και τις απόπειρες δολοφονίας , ο Μακάριος δεν θα ενδώσει και θα μείνει πιστός στις θέσεις του και στις αξίες του με γνώμονα πάντα το συμφέρον του Κυπριακού λαού. Όσο και αν προσπάθησε η Χούντα των Αθηνών να διαστρεβλώσει την εικόνα του Αρχιεπισκόπου δεν θα το καταφέρει. Τόσο οι ενέργειες της εκείνη την περίοδο , που δεν ήταν και λίγες , όσο και οι μεταγενέστερες όπως τα απομνημονεύματα που παρουσιάζονται σε αυτή την εργασία απέτυχαν. Το μοναδικό πράγμα που κατάφεραν να επιτύχουν ήταν να κάνουν πιο έκδηλο το γεγονός πως , η Χούντα δεν θα σταματούσε πουθενά και δεν θα σεβόταν τίποτα προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της , και να αποποιηθεί κάθε ευθύνη και χρέος στην μεταγενέστερη ιστορία.