Η Στρατηγική και Πολιτική της Τουρκίας στη Δυτική Θράκη σε σχέση με τη μουσουλμανική μειονότητα από τη Συνθήκη της Λοζάνης έως σήμερα.

Abstract

Η παρούσα εργασία επιδιώκει να μελετήσει την στρατηγική και πολιτική που επιδεικνύει η Τουρκία στη Δυτική Θράκη με άξονα την μουσουλμανική μειονότητα που διαβιεί στην περιοχή, η οποία είναι και η μόνη αναγνωρισμένη μειονότητα στην Ελλάδα σύμφωνα με το άρθρο 45 της Συνθήκης της Λοζάνης. Η μελέτη θα επικεντρωθεί στο βαθμό που η τουρκική εξωτερική πολιτική επιτυγχάνει τους στρατηγικούς και πολιτικούς της στόχους στην Δυτική Θράκη σε σχέση με τη μουσουλμανική μειονότητα και συγκεκριμένα θα καταδειχθούν ο ρόλος που διαδραματίζει το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, ο ρόλος των πολυάριθμων μειονοτικών συλλόγων και σωματείων που ιδρύονται, ο ρόλος των μουφτήδων αλλά και ο ρόλος της μειονοτικής εκπαίδευσης στην ανάπτυξη εθνικής συνείδησης σε όλους τους μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης οι οποίοι δεν είναι μόνο τουρκικής προέλευσης αλλά και Πομάκοι και Αθίγγανοι (Ρομά). Βασικοί πυλώνες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι η θρησκευτική συνείδηση, η εκπαίδευση και η προπαγάνδα πάνω στους οποίους θέτει τις βάσεις για τον εκτουρκισμό της μουσουλμανικής μειονότητας. Η Τουρκία παράλληλα επιδιώκει την άσκηση ήπιας ισχύος στην περιοχή της Δυτικής Θράκης και ιδιαίτερα μέσω της πολιτιστικής και οικονομικής διείσδυσης στη μουσουλμανική μειονότητα στοχεύει στην αποδόμηση της ελληνικής κυριαρχίας με την δημιουργία παράλληλων δομών.