Είναι η ήπια ισχύς απαραίτητη για την ανάδειξη μιας χώρας σε υπερδύναμη; Η περίπτωση της σημερινής Κίνας
English Abstract_:_ The spectacular economic development of China in the recent decades has given analysts and academics from all across the globe a reason to thoroughly study the Chinese ascension and its implications for the Washington-led international system. Since Nye coined the term ''soft power'' back in the 1990s and, especially, after the Chinese diplomatic and cultural promotion surge during the 2000s, soft power has become another element of focus when studying the rise of China, besides the economic and military ones. Especially in China, academics and politicians have recognized the great potential developing one's soft power holds for its comprehensive national power. This paper adopts the idea that soft power is of the utmost importance in every great power's endeavor to become a superpower with global reach and influence. The writer will attempt to underline this exact concept by comparing the cases of today's China to past empires like the Macedonian, the Roman and the British ones and superpowers like the Soviet Union and the US, after giving a brief analysis of the term ''soft power''. After that, we will focus on China and its soft power, examining its sources, nature, problems and challenges. Following that, we will conduct a case study of Iran as a fertile ground to observe and evaluate the application of the Chinese soft power and what exactly is the Iranian response to that. This is a crucial part of the paper as it will render the manifestation of the Chinese soft power more tangible and comprehensible. The dynamic of the subject becomes evident if someone takes into consideration the conscious efforts China is making towards the strengthening and the spreading of its soft power and, meanwhile, the relative decline of the American influence and attraction.
Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι η Κίνα σήμερα έχει καλύψει ένα πολύ μεγάλο μέρος του δρόμου, για να βρεθεί από την πρωτόγνωρη γι' αυτήν θέση πριν τις μεταρρυθμίσεις του Deng Xiaoping την δεκαετία του 1980, στην κατάσταση που βίωνε επί αιώνες, ως ένας εκ των ισχυρότερων, αν όχι η ισχυρότερη, δύναμη. Πέρα από τους οικονομικούς και υλικούς παράγοντες, που οδηγούν σε αυτό, η συγκεκριμένη εργασία θα εστιάσει στην ήπια ισχύ, ως μία από τις βασικές επιδιώξεις της Κίνας στον 21ο αιώνα. Σημαντικός αριθμός θεωρητικών και ακαδημαϊκών έχει εστιάσει σε αυτό και υπάρχουν αρκετές αναλύσεις για το ζήτημα της κινεζικής ήπιας ισχύος και πώς αυτή επηρεάζει το διεθνές περιβάλλον. Βασικός στόχος του γράφοντος είναι να καταδείξει, ότι η ήπια ισχύς πρέπει να θεωρείται απαραίτητο στοιχείο, για να μπορέσει μια χώρα να ''εξελιχθεί'' από απλώς μια μεγάλη δύναμη με οικονομία και στρατιωτικές δυνατότητες σημαντικές, σε μια υπερδύναμη που διαθέτει επιρροή/έλεγχο σε πολλές χώρες σε όλες τις μεριές του πλανήτη. Οι περιπτώσεις παλιότερων αυτοκρατοριών, όπως η Μακεδονική, η Ρωμαϊκή, η Βρετανική και υπερδυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση θα ωφελήσουν ως χρήσιμα παραδείγματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ακόμα, ενδιαφέρον παρουσιάζει και η μελέτη περίπτωσης της χώρας του Ιράν για το τι αποτέλεσμα έχει η ήπια ισχύς της Κίνας, στην οποία και θα επικεντρωθούμε, σε ένα κράτος με δική του ιστορία και πολιτισμό, αλλά και πολλά κοινά στοιχεία με την Κίνα. Η εργασία θα αφιερώσει ιδιαίτερο μέρος στο Ιράν, καθώς μέσω της εξέτασής του θα γίνει πιο ειδικό και κατανοητό το θέμα της κινεζικής ήπιας ισχύος. Το ζήτημα κρίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον και δυναμικό, καθώς πέρα από την προσπάθεια του Πεκίνου για ενίσχυση της ήπιας ισχύος του που βρίσκεται εν εξελίξει, έχουμε και την σχετική μείωση αυτής των Ηνωμένων Πολιτειών, κάτι που αυξάνει ακόμα περισσότερο την σημασία μελέτης του συγκεκριμένου θέματος.