Υβριδικός πόλεμος και ειδικές επιχειρήσεις : Στρατιωτικές εταιρίες

Φωτόπουλος, Στέφανος (2023-01)

English Abstract_:_The choice of the specific topic of the work is a result of the events taking place in the Mediterranean and the new dimension - form of war that has been adopted by the states. The privatization of war combined with other actions of states that remain in obscurity raises questions for the next day. Keeping up-to-date on all aspects of warfare in an age of rapidly increasing technology is a race with no apparent end in sight. The action of private military companies at the international level has created the new form of war adopted to avoid political costs. The internal security of states is one of their first priorities and the state as a dominant actor must follow the evolution of security threats (internally and externally) in order to adapt its current and usually outdated security doctrine. Information that has been sidelined by most states is a "tool" that can be used to create more favorable conditions on the battlefield and/or create situations to prevent an armed conflict. The limited number of primary sources as well as the particularities of the Private Military Companies (PMC) mission as a new form of action in modern warfare can make research quite difficult and time-consuming.

Η επιλογή του συγκεκριμένου θέματος της εργασίας αποτελεί απόρροια των γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στη Μεσόγειο και της νέας διάστασης - μορφής πολέμου που έχει υιοθετηθεί από τα κράτη. Η ιδιωτικοποίηση του πολέμου σε συνδυασμό με άλλες δράσεις των κρατών που μένουν στην αφάνεια προκαλεί ερωτήματα για την επόμενη ημέρα. Η συνεχής ενημέρωση όλων των διαστάσεων του πολέμου στην εποχή της ραγδαίας αύξησης της τεχνολογίας είναι ένας αγώνας δρόμου χωρίς προφανή τερματισμό. Η δράση των ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών σε διεθνές επίπεδο έχει δημιουργήσει τη νέα μορφή πολέμου που υιοθετείται για την αποφυγή του πολιτικού κόστους. Η εσωτερική ασφάλεια των κρατών αποτελεί μία από τις πρώτες προτεραιότητες τους και το κράτος ως κυρίαρχος δρών πρέπει να ακολουθεί την εξέλιξη των απειλών ασφάλειας (εσωτερικά και εξωτερικά) προκειμένου να αναπροσαρμόζει το ισχύον και συνήθως παρωχημένο δόγμα ασφαλείας του. Η πληροφόρηση που έχει παραγκωνιστεί από τα περισσότερα κράτη αποτελεί ένα "εργαλείο" το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δημιουργία ευνοϊκότερων συνθηκών στο πεδίο της μάχης ή/και να δημιουργήσει καταστάσεις ώστε να αποτραπεί μία ένοπλη σύγκρουση. Ο περιορισμένος αριθμός πρωτογενών πηγών καθώς και της ιδιαιτερότητας της αποστολής των Ιδιωτικών Στρατιωτικών Εταιριών (ΙΣΕ) ως μία νέα μορφή δράσης στο σύγχρονο πόλεμο δύναται να καταστήσει την έρευνα αρκετά δύσκολη και χρονοβόρα.