Οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας από το 2010 έως σήμερα: Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και το δίκαιο των υδάτων
English abstract_:_This thesis aims to understand the particularities of the period from 2010 to the present, which did not allow to Greece and Turkey to settle the issue of the delimitation of their maritime zones during this period. The selection of this time period is the novelty of this paper due to the study of internal crises within the changing international setting of this period. As for, the methodology followed, it is a literature survey, which does not only cite data from different publications, but correlates data to draw conclusions. The research question "what are the most prevalent causes regarding the non-settlement of the issue in the delimitation of the maritime zones between Greece and Turkey in the period after 2010 until today" requires the separate analysis of each cause in a separate chapter for the interpretation of the events and the drawing of conclusions. The most important finding that emerged from the study is the need for Greek diplomacy to maintain a stable strategy, which aims at making drastic decisions without losing national interests. In fact, the study of Greek foreign policy in the period under review revealed an effort to exert pressure on Turkey, but without any agreement or positive development. The general conclusion, to which this paper comes to, is that although both states seek the delimitation of maritime zones for gain, in the second decade of the 21st century conditions did not allow a settlement. Internal and external factors influencing the decisions of the two states, as well as individual manipulations aimed at protecting their conflicting national interests, contributed to the non-settlement.
Η παρούσα διπλωματική εργασία αποσκοπεί στην κατανόηση των ιδιαιτεροτήτων του χρονικού διαστήματος από το 2010 έως σήμερα, οι οποίες δεν επέτρεψαν στην Ελλάδα και την Τουρκία να διευθετήσουν το ζήτημα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών τους στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου αποτελεί την καινοτομία της παρούσας εργασίας λόγω της μελέτης των εσωτερικών κρίσεων εντός του μεταβαλλόμενου διεθνούς σκηνικού της περιόδου αυτής. Όσον αφορά, τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε, πρόκειται για μια βιβλιογραφική έρευνα, η οποία δεν παραθέτει δεδομένα διαφόρων δημοσιεύσεων, αλλά συσχετίζει δεδομένα για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Το ερευνητικό ερώτημα “ποια είναι τα επικρατέστερα αίτια αναφορικά με τη μη διευθέτηση του ζητήματος στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο χρονικό διάστημα μετά το 2010 μέχρι και σήμερα” απαιτεί την ξεχωριστή ανάλυση κάθε αιτίου σε ξεχωριστό κεφάλαιο για την ερμηνεία των γεγονότων και την εξαγωγή συμπερασμάτων. Το πιο σημαντικό εύρημα που προέκυψε από την μελέτη είναι η ανάγκη διατήρησης από την ελληνική διπλωματία μίας σταθερής στρατηγικής, η οποία να στοχεύει στη λήψη δραστικών αποφάσεων χωρίς την απώλεια των εθνικών συμφερόντων. Μάλιστα, από την μελέτη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στο υπό εξέταση διάστημα, έγινε κατανοητή η προσπάθεια άσκησης πίεσης στην Τουρκία, χωρίς όμως κάποια συμφωνία ή θετική εξέλιξη. Το γενικό συμπέρασμα, στο οποίο καταλήγει η συγκεκριμένη εργασία, είναι ότι παρόλο που τα δύο κράτη επιζητούν την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών για την αποκόμιση κέρδους, τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα οι συνθήκες δεν επέτρεψαν τη διευθέτηση. Στη μη διευθέτηση συντέλεσαν εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες που επηρεάζουν τις αποφάσεις των δύο κρατών, καθώς και επιμέρους χειρισμοί που είχαν στόχο την προστασία των αντικρουόμενων εθνικών τους συμφερόντων.