Αδυναμίες του συμφώνου της Βαρσοβίας
ENGLISH ABSTRACT : The subject of this diplomatic work is the study of the weaknesses of the Warsaw Pact. The Warsaw Pact was an important component of the Soviet Union's strategy to maintain control over the Eastern European satellite states by ensuring military cooperation and coordination among its member states, including joint military exercises, common military strategies, and mutual defense obligations. The Soviet Union thereby managed to maintain substantial control over the military affairs of Warsaw Pact members, developing the necessary political lines and exerting influence to suppress political dissent or rebellions in member states. However, its weaknesses were many and varied in content, extending to all aspects of the state organization of both the USSR itself, even contributing to its future dissolution, and the member states of the Pact. The ultimate goal is the critical assessment of these weaknesses in the international diplomatic arena as well as their impact on the subsequent organization of states and on the relations between them.
Thesis
Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη των αδυναμιών του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας ήταν ένα σημαντικό συστατικό της στρατηγικής της Σοβιετικής Ένωσης να διατηρήσει τον έλεγχο στα δορυφορικά κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, εξασφαλίζοντας στρατιωτική συνεργασία και συντονισμό μεταξύ των κρατών μελών της, συμπεριλαμβανομένων κοινών στρατιωτικών ασκήσεων, κοινών στρατιωτικών στρατηγικών και αμοιβαίων αμυντικών υποχρεώσεων. Η Σοβιετική Ένωση μέσω αυτού κατάφερε να διατηρήσει τον ουσιαστικό έλεγχο στις στρατιωτικές υποθέσεις των μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας, αναπτύσσοντας τις αναγκαίες πολιτικές γραμμές και ασκώντας επιρροή για να καταστείλει την πολιτική διαφωνία ή τις εξεγέρσεις στα κράτη μέλη. Ωστόσο, οι αδυναμίες του ήταν πολλές και ποικίλου περιεχομένου, εκτεινόμενες σε όλες τις πτυχές της πολιτειακής οργάνωσης τόσο της ίδιας ΕΣΣΔ, συμβάλλοντας ακόμη και στην μελλοντική της διάλυση, όσο και των κρατών-μελών του Συμφώνου. Απώτερος στόχος είναι η κριτική αποτίμηση αυτών των αδυναμιών στο διεθνές διπλωματικό προσκήνιο όσο και ο αντίκτυπός τους στη μετέπειτα οργάνωση των κρατών και στις μεταξύ τους σχέσεις.