Οι προκλήσεις ασφάλειας που προκύπτουν από τις αναδυόμενες τεχνολογίες για τη δημόσια και κρατική ασφάλεια και προτάσεις για την αντιμετώπισή τους

Abstract

Οι σύγχρονες τεχνολογίες, όπως το Διαδίκτυο των Πραγμάτων (εφεξής ΔτΠ), η Τεχνητή Νοημοσύνη (εφεξής ΤΝ) και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν τροποποιήσει την καθημερινότητα των πολιτών, αλλά ταυτόχρονα έχουν ανεβάσει και το επίπεδο των απειλών. Κυβερνοτρομοκρατικές ενέργειες, επιθέσεις σε κρίσιμες υποδομές, διασπορά κακόβουλου λογισμικού και διάδοση ψευδών ειδήσεων αποτελούν ήδη σημαντικό κίνδυνο, με σημαντικές επιτυχίες στην αποτελεσματικό τητά τους, λόγω των ταυτόχρονων και στοχευμένων επιθέσεων που δημιουργούνται από την εμπλοκή της ΤΝ.

Η εργασία καταδεικνύει ότι η ΚΑ δεν αποτελεί μόνο τεχνικό ζήτημα, αλλά απαιτεί συντονισμένη δράση σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης των κρατών, της κοινωνίας και της διεθνούς συνεργασίας. Εξετάζονται οι τρόποι ενίσχυσης της ανθεκτικότητας κρίσιμων υποδομών, φορέων του δημοσίου και σημαντικών ιδιωτικών επιχειρήσεων, με την εφαρμογή εξελιγμένων τεχνολογιών, την πρόληψη απειλών μέσω συσκευών εντοπισμού των επιθέσεων, την υιοθέτηση αποτελεσματικών πρακτικών ασφάλειας και την ενίσχυση του νομοθετικού οπλοστασίου.

Επιπλέον, υπογραμμίζεται ο τρόπος άμυνας των πολιτών στις νέες απειλές και τονίζεται η σημασία της εκπαίδευσης και της ευαισθητοποίησης των πολιτών και επαγγελματιών σε θέματα ασφάλειας. Επιπλέον η καλλιέργεια κριτικής σκέψης, η εκπαίδευση των πολιτών και η ενσωμάτωση μαθημάτων ΚΑ από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, μέχρι την εισαγωγή πανεπιστημιακών και μεταπτυχιακών τμημάτων στη δημόσια εκπαίδευση είναι επίσης σημαντική. Επίσης προτείνεται η τήρηση βασικών κανόνων ασφάλειας, που έχουν τη δυνατότητα να μειώσουν περαιτέρω τον κίνδυνο κατά 85%.

Η εργασία καταλήγει ότι η διαχείριση των απειλών απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση που περιλαμβάνει τεχνολογικές, πολιτικές και κοινωνικές προσεγγίσεις, με έμφαση στη διεθνή συνεργασία και την συνεχή προσαρμογή στις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις.