Η σφαγή του Διστόμου και οι αποζημιώσεις

Abstract

Η σφαγή του Διστόμου, που συνέβη στις 10 Ιουνίου 1944, αποτελεί μία από τις πιο φρικτές και αιματηρές εκφάνσεις της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η εν ψυχρώ εκτέλεση 225 αμάχων από τα ναζιστικά στρατεύματα, ως αντίποινα για την επίθεση του ΕΑΜ στον γερμανικό στρατό, καταδεικνύει τη βιαιότητα και την αδυσώπητη καταστολή των κατακτητών απέναντι στον άμαχο πληθυσμό, μέσα από το συλλογικό βιβλίο που επιμελείται ο Γιώργος Θεοχάρης «Δίστομο, 10 Ιουνίου 1944. Το ολοκαύτωμα» βλέπουμε την καταστροφή που συνέβη μέσα από μαρτυρίες επιζώντων και αρχειακό υλικό του κράτους. Η σφαγή του Διστόμου αποτέλεσε, επίσης, σημείο εκκίνησης για το ζήτημα των αποζημιώσεων προς τα θύματα των ναζιστικών εγκλημάτων στην Ελλάδα, θέμα που παραμένει ανοιχτό και επίκαιρο μέχρι και σήμερα.