Η αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης και των εφαρμογών της στη Δημόσια Διοίκηση
ENGLISH ABSTRACT Administration in Greece, like in many other countries around the world, faces several challenges that negatively impact its productivity, efficiency, and effectiveness. One proposed solution is its digital transformation, specifically through the use of artificial intelligence (Al) applications. These Al applications are desiU1ed and developed to mimic human intelligence. They are "frained" using a methodology similar to how humans learn, which involves exposure to information and knowledge that they subsequently use to provide solutions and suggestions for various problems. The aim of this literature review was to investigate whether and to what extent Al applications can contribute to improving the productivity, efficiency, and effectiveness of Public Administration, and whether they could serve as a solution for Greece as well. The results of this literature review indicated that Al applications, when utilized by Public Administration organizations, can offer significant benefits. These benefits are related to improving the quality of services provided and consequently enhancing citizen experience, facilitating the work ofpublic employees, and providing substantial support to them, as well as promoting the public interest by eliminating risks of corruption and fraud. However, it was found that Al applications should not be regarded as a panacea, given that they carry several risks associated with the accuracy of their decisions, the protection of personal data and citizens' privacy, accountability issues, and the potential replacement of human involvement. Furthermore, it became clear that in many countries, Al applications have been deeply integrated into Public Administration systems to a considerable extent, such as in the USA, Sweden, and the Netherlands. However, this is not the case in Greece, where Al applications have not been sufficiently developed and appear to be used in a pilot manner. It can be concluded that the Greek government needs to leverage artificial intelligence for the benefit of productivity, effectiveness, and efficiency in Public Administration and proceed with desigling and implementing applications tailored to its needs.
Thesis
Η Δημόσια Διοίκηση στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες του κόσμου, αντιμετωπίζουν αρκετά προβλήματα, που έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην παραγωγικότητα, την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητά της. Μία από τις λύσεις που προτείνεται είναι ο ψηφιακός μετασχηματισμός της και συγκεκριμένα η χρήση εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης. οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης, σχεδιάζονται και κατασκευάζονται με τρόπο, ώστε να μπορούν να μιμούνται την ανθρώπινη ευφυΐα. οι εν λόγω εφαρμογές «εκπαιδεύονται» με την ίδια μεθοδολογία που εκπαιδεύεται και ο άνθρωπος, δηλαδή μέσω της έκθεσής τους σε πληροφορίες και γνώσεις, τις οποίες στη συνέχεια τις χρησιμοποιούν για να παρέχουν λύσεις και προτάσεις, σε διάφορα προβλήματα που εντοπίζονται. Στόχος της παρούσας βιβλιογραφικής έρευνας ήταν να διερευνήσει αν και σε ποιον βαθμό οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης, μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση της παραγωγικότητας, της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας της Δημόσιας Διοίκησης κι αν μπορεί να αποτελέσει λύση και για την περίπτωση της Ελλάδας. Τα αποτελέσματα της βιβλιογραφικής αυτής ανασκόπησης έδειξαν πως οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης, όταν χρησιμοποιούνται από τους οργανισμούς Δημόσιας Διοίκησης, μπορούν να παρέχουν αξιόλογα οφέλη. Τα οφέλη αυτά σχετίζονται με τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και κατά συνέπεια με τη βελτίωση της εμπειρίας των πολιτών, με τη διευκόλυνση του έργου των δημόσιων υπαλλήλων και με την ουσιαστική υποστήριξή τους, καθώς επίσης και με την προαγωγή του δημόσιου συμφέροντος, καθώς εξαλείφονται κίνδυνοι διαφθοράς και απατών. Ωστόσο, διαπιστώθηκε πως οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης δεν θα πρέπει να θεωρούνται ως πανάκεια, δεδομένου ότι ελλοχεύουν αρκετούς κινδύνους που σχετίζονται με την ορθότητα των αποφάσεών τους, με την προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικότητας των πολιτών, με την ανάληψη ευθυνών και με την αντικατάσταση του ανθρώπινου παράγοντα. Ακόμη, έγινε σαφές πως σε πολλές χώρες, οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης έχουν εντρυφήσει στο σύστημα της Δημόσιας Διοίκησης, σε αρκετά μεγάλο βαθμό, όπως για παράδειγμα οι ΗΠΑ, η Σουηδία και η Ολλανδία. Όμως δεν παρατηρείται το ίδιο και στην περίπτωση της Ελλάδας, στην οποία οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς και φαίνεται πως χρησιμοποιούνται με πιλοτικό τρόπο. Συμπεραίνεται, πως η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει την τεπητή νοημοσύνη, προς όφελος της παραγωγικότητας, της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας της Δημόσιας Διοίκησης και να προχωρήσει στον σχεδιασμό και την υλοποίηση εφαρμογών, ανάλογων των αναγκών της.