Ο Ρόλος της Εκπαιδευτικής Διοίκησης στη Διαχείριση Φυσικών Καταστροφών
ENGLISH ABSTRACT The main purpose of this study is to understand the role of educational management and highlight best practices that can be applied to ensure the safety of students, staff, and school communities. This thesis examines the management of natural disasters in the educational sector, with an emphasis on the contribution of educational administration in developing strategies for prevention, response, and recovery. The paper includes a comparative analysis of the practices implemented in Greece and Europe, documenting similarities and differences, as well as the main challenges encountered during crisis management. The theoretical background analyzes concepts such as prevention, risk and crisis management, and the legislative framework governing the actions of educational units. It also examines technological applications and infrastructures that can enhance the effectiveness of measures. Specific actions are proposed, such as upgrading school infrastructures, conducting regular simulation exercises, using modern technologies, and strengthening cooperation among all stakeholders. The analysis identifies key challenges, such as the lack of thorough staff training, deficiencies in infrastructure, and the lack of coordination with local authorities. At the same time, the need to raise awareness within the educational community to foster a culture of prevention and resilience is emphasized. The aim of the proposals is to create a safer and more modern educational system capable of responding to challenges. The study concludes with specific policy recommendations, including the establishment of national crisis management strategies, the use of European funds to strengthen infrastructure, and the institution of educational programs to prepare students and staff
Thesis
Βασικός σκοπός της μελέτης είναι η κατανόηση του ρόλου της εκπαιδευτικής διοίκησης και η ανάδειξη βέλτιστων πρακτικών που μπορούν να εφαρμοστούν για την ασφάλεια των μαθητών, του προσωπικού και των σχολικών κοινοτήτων. Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τη διαχείριση φυσικών καταστροφών στον εκπαιδευτικό τομέα, δίνοντας έμφαση στη συμβολή της εκπαιδευτικής διοίκησης στη διαμόρφωση στρατηγικών πρόληψης, αντιμετώπισης και αποκατάστασης. Η εργασία περιλαμβάνει μια συγκριτική ανάλυση των πρακτικών που εφαρμόζονται στην Ελλάδα και την Ευρώπη, με την καταγραφή των ομοιοτήτων και των διαφορών, καθώς και τα βασικά προβλήματα που προκύπτουν κατά τη διαχείριση κρίσεων. Το θεωρητικό υπόβαθρο αναλύει έννοιες όπως η πρόληψη, η διαχείριση κινδύνων και κρίσεων, και το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις δράσεις των εκπαιδευτικών μονάδων. Εξετάζονται, επίσης, οι τεχνολογικές εφαρμογές και οι υποδομές που μπορούν να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα των μέτρων. Προτείνονται συγκεκριμένες δράσεις, όπως η αναβάθμιση των σχολικών υποδομών, η εφαρμογή τακτικών ασκήσεων προσομοίωσης, η χρήση σύγχρονων τεχνολογιών, και η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ όλων των φορέων. Με οδηγό την ανάλυση, αναδεικνύονται σημαντικές προκλήσεις, όπως η έλλειψη επισταμένης εκπαίδευσης του προσωπικού, οι ελλείψεις στις υποδομές, και οι μη συγχρονισμένες ενέργειες στον συντονισμό με τις τοπικές αρχές. Παράλληλα, υπογραμμίζεται η ανάγκη ευαισθητοποίησης της εκπαιδευτικής κοινότητας για τη δημιουργία μιας κουλτούρας πρόληψης και ανθεκτικότητας. Στόχος των προτάσεων είναι να δημιουργηθεί ένα πιο ασφαλές και σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα, που να έχει την δυνατότητα να ανταποκριθεί στις προκλήσεις. Η εργασία καταλήγει σε συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής, που περιλαμβάνουν την καθιέρωση εθνικών στρατηγικών διαχείρισης κρίσεων, την αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων για την ενίσχυση των υποδομών και τη θεσμοθέτηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για την προετοιμασία μαθητών και προσωπικού.