Iran and the United States: How do we understand regional perspective?
ENGLISH ABSTRACT: The Non-Proliferation Treaty was signed in 1968. This was consequential for the United States, as one of the original signatories, and five countries played a part in drafting the doctrine. The US, the first country to develop and use nuclear weapons, played an instrumental role in shaping the Non-Proliferation, Disarmament, and Peaceful Use of Nuclear Energy. During the First phase of implementation, the United States' position was to reopen a chance to balance the relationship with mediating strategies for recovering the post-war position. This could challenge global nuclear arms control aimed at preventing the spread of atomic weapons in such countries that are not members, and further promote the peaceful development of nuclear energy. It played a complex and contradictory role in negotiating the treaty’s development, as Iran ratified it in 1970 for peaceful purposes. Prince Mohammad Reza Pahlavi's relationship with Iran was clear: industrialization and development with the NPT were committed to nonproliferation and peaceful nuclear energy. The Islamic Republic under Ayatollah Khomeini has rejected the Shah's nuclear program, which was against the West. Suspending nuclear projects tied with the United States would remove any further involvement in the new regime that is strictly based on the fundamentalist ideology projected by arab countries' leaders. This has created a problematic long-term relationship; Iran remained a member of the Nonproliferation Treaty. In my primary research objective, I want to focus on presenting a descriptive analysis between the two countries, which would show variables in comparing events and important documents drafted. I will reopen the question and difficulties with NPT and Iran, reflecting on present relationships with Gulf countries. Furthermore, I promise in Chapter One that I will conduct the structure of my thesis with a clear understanding and present my research question. Understanding the factors influencing the relationship will provide a deductive approach to reasoning and answer unknown facts about Iran's position. How do the strategic interactions between Iran and the United States shape regional and global dynamics?
Thesis
Η Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων υπογράφηκε το 1968. Αυτό ήταν σημαντικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ως ένα από τα αρχικά συμβαλλόμενα μέρη, και πέντε χώρες έπαιξαν ρόλο στη σύνταξη του δόγματος. Οι ΗΠΑ, η πρώτη χώρα που ανέπτυξε και χρησιμοποίησε πυρηνικά όπλα, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της Μη Διάδοσης, του Αφοπλισμού και της Ειρηνικής Χρήσης της Πυρηνικής Ενέργειας. Κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης εφαρμογής, η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν να ανοίξουν ξανά την ευκαιρία να εξισορροπήσουν τη σχέση με διαμεσολαβητικές στρατηγικές για την ανάκτηση της μεταπολεμικής θέσης. Αυτό θα μπορούσε να αμφισβητήσει τον παγκόσμιο έλεγχο των πυρηνικών όπλων που αποσκοπεί στην πρόληψη της εξάπλωσης των ατομικών όπλων σε χώρες που δεν είναι μέλη και να προωθήσει περαιτέρω την ειρηνική ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας. Έπαιξε έναν πολύπλοκο και αντιφατικό ρόλο στη διαπραγμάτευση της ανάπτυξης της συνθήκης, καθώς το Ιράν την επικύρωσε το 1970 για ειρηνικούς σκοπούς. Η σχέση του πρίγκιπα Μοχάμεντ Ρεζά Παχλεβί με το Ιράν ήταν σαφής: η εκβιομηχάνιση και η ανάπτυξη με τη NPT ήταν δεσμευμένες στη μη διάδοση και την ειρηνική πυρηνική ενέργεια. Η Ισλαμική Δημοκρατία υπό τον Αγιατολάχ Χομεϊνί απέρριψε το πυρηνικό πρόγραμμα του Σάχη, το οποίο ήταν εναντίον της Δύσης. Η αναστολή πυρηνικών έργων που συνδέονται με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα απέκλειε οποιαδήποτε περαιτέρω εμπλοκή στο νέο καθεστώς, το οποίο βασίζεται αυστηρά στην φονταμενταλιστική ιδεολογία που προβάλλουν οι ηγέτες των αραβικών χωρών. Αυτό έχει δημιουργήσει μια προβληματική μακροπρόθεσμη σχέση. Το Ιράν παρέμεινε μέλος της Συνθήκης Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων. Στον κύριο ερευνητικό μου στόχο, θέλω να επικεντρωθώ στην παρουσίαση μιας περιγραφικής ανάλυσης μεταξύ των δύο χωρών, η οποία θα έδειχνε μεταβλητές στη σύγκριση γεγονότων και σημαντικών εγγράφων που έχουν συνταχθεί. Θα ανοίξω ξανά το ζήτημα και τις δυσκολίες με τη NPT και το Ιράν, αναλογιζόμενος τις τρέχουσες σχέσεις με τις χώρες του Κόλπου. Επιπλέον, υπόσχομαι στο Κεφάλαιο Ένα ότι θα διεξάγω τη δομή της διατριβής μου με σαφή κατανόηση και θα παρουσιάσω το ερευνητικό μου ερώτημα. Η κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν τη σχέση θα παράσχει μια επαγωγική προσέγγιση στη συλλογιστική και θα απαντήσει σε άγνωστα γεγονότα σχετικά με τη θέση του Ιράν. Πώς οι στρατηγικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ Ιράν και Ηνωμένων Πολιτειών διαμορφώνουν την περιφερειακή και παγκόσμια δυναμική;