Διεθνείς πολιτικές αναδιαρθρώσεις υπό την σύγχρονη πυρηνική απειλή: Εξέλιξη και προκλήσεις
Thesis
Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά την επίδραση της πυρηνικής απειλής στις διεθνείς πολιτικές αναδιαρθρώσεις, εξετάζοντας την εξέλιξη και τις προκλήσεις που αυτή ενέχει στον 21ο αιώνα. Μέσα από μια συνθετική προσέγγιση, η εργασία συνδυάζει θεωρητικές προσεγγίσεις με εμπειρικά δεδομένα για την ανάλυση του τρόπου με τον οποίο η κατοχή και η πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων διαμορφώνει τις σχέσεις ισχύος μεταξύ κρατών, επηρεάζει τις στρατηγικές τους επιλογές και διαμορφώνει το διεθνές πολιτικό σύστημα. Κύριος στόχος της εργασίας είναι η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η πυρηνική απειλή διαμορφώνει τις διεθνείς σχέσεις και τις πολιτικές αναδιαρθρώσεις στον 21ο αιώνα. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, η εργασία εξετάζει μια σειρά από ερωτήματα. Αυτά περιλαμβάνουν τον τρόπο με το οποίο η πυρηνική ισχύς επηρεάζει την εξωτερική πολιτική και το δόγμα των κρατών, τις επιπτώσεις της διάδοσης των πυρηνικών όπλων για την διεθνή ασφάλεια, τον τρόπο με το οποίο η πυρηνική απειλή επηρεάζει τις σχέσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων και τις προοπτικές για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στην μελέτη περιπτώσεων κρατών εκτός Ευρώπης, καθώς η ανάλυση των περιπτώσεων των Ευρωπαϊκών πυρηνικών δυνάμεων αποτελεί ξεχωριστό αντικείμενο μελέτης, τόσο λόγω της πυρηνικής ισχύος που τα κράτη αυτά διαθέτουν όσο και του πλήθους των γεωπολιτικών εξελίξεων που έχουν λάβει χώρα στην Ευρώπη ιστορικά. Η εργασία υιοθετεί μια ποιοτική μεθοδολογία, η οποία βασίζεται στην ανάλυση δευτερογενών δεδομένων, όπως ακαδημαϊκά άρθρα, βιβλία και εκθέσεις διεθνών οργανισμών. Η ανάλυση των δεδομένων γίνεται μέσω της ποιοτικής ανάλυσης περιεχομένου και της θεματικής ανάλυσης, με σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων και την διατύπωση ερευνητικών ευρημάτων. Η έρευνα καταλήγει σε μια σειρά από σημαντικά ευρήματα. Πρώτον, ότι η πυρηνική απειλή παραμένει ένας διαρκής παράγοντας στις διεθνείς σχέσεις, επηρεάζοντας την ισορροπία ισχύος, τις στρατηγικές επιλογές και την διεθνή συνεργασία. Δεύτερον, ότι η πυρηνική απειλή έχει εξελιχθεί σημαντικά από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, με την εμφάνιση νέων πυρηνικών δυνάμεων και την εξέλιξη της τεχνολογίας. Τρίτον, ότι η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις, όπως η πρόληψη πυρηνικού πολέμου, η μη διάδοση πυρηνικών όπλων και ο πυρηνικός αφοπλισμός. Τέταρτον, ότι η διεθνής συνεργασία είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της πυρηνικής εποχής. Τέλος, ότι η επίτευξη ενός κόσμου χωρίς πυρηνικά όπλα αποτελεί έναν μακροπρόθεσμο και φιλόδοξο στόχο, αλλά είναι επιτεύξιμος εάν υπάρξει η πολιτική βούληση και η συλλογική προσπάθεια. Συμπερασματικά, η πυρηνική απειλή αποτελεί μια συνεχή πρόκληση για την ανθρωπότητα. Η διεθνής κοινότητα οφείλει να αντιμετωπίσει αυτήν την πρόκληση με συνέπεια, αποφασιστικότητα και συνεργασία. Η επίτευξη ενός κόσμου χωρίς πυρηνικά όπλα αποτελεί μια κρίσιμη προτεραιότητα για την ασφάλεια του πλανήτη και την επιβίωση της ανθρωπότητας.