Η αποτύπωση της Μικρασιατικής Καταστροφής μέσα από τον Τύπο της εποχής
ENGLISH ABSTRACT This diplomatic work examines the portrayal of the Asia Minor Catastrophe in the press of the time, focusing on four newspapers: the pro-Venizelian Ethnos and Patris and the pro-royal Proteuousa and Embros. The methodology is mainly based on the analysis of primary sources, such as articles, journalistic reports and testimonies, with the aim of highlighting the different aspects of the Asia Minor Campaign. The thesis analyzes the tactics and brutal practices used by the Turks in order to eliminate the Greek population, the way the tragic events were presented in Greece and the emotions they provoked in the Greek people. In addition, it records the attitude of the Great Powers and their role in the development of events. Particular emphasis is placed on the attribution of responsibility by the newspapers, depending on their political position. The study is structured in three chapters: the first records the atrocities against the Greeks, the second investigates the stance of the Great Powers, while the third analyzes the attribution of responsibilities through the Venizelos and royalist press. The findings show that the pro-Venizelos newspapers Ethnos and Patris supported Venizelos, presenting him as the only hope for the salvation of the country and calling for his return, while at the same time attributing responsibilities to King Constantine for mismanagement and the inability to secure international support. On the contrary, the pro-royalist newspapers Embros and Proteuousa sought to present Constantine as unscathed by the events, attributing to him the role of the victim and accusing Venizelos of strategic errors. Despite their different political positions, all newspapers criticized the Great Powers for their passive attitude towards the events, arguing that their support was apparent, as they served their private interests
Thesis
Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει την αποτύπωση της Μικρασιατικής Καταστροφής στον Τύπο της εποχής, εστιάζοντας σε τέσσερις εφημερίδες: τις φιλοβενιζελικές Έθνος και Πατρίς και τις φιλοβασιλικές Πρωτεύουσα και Εμπρός. Η μεθοδολογία βασίζεται κυρίως στην ανάλυση πρωτογενών πηγών, όπως άρθρα, δημοσιογραφικές αναφορές και μαρτυρίες, με στόχο να αναδειχθούν οι διαφορετικές πτυχές της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Η εργασία αναλύει τις τακτικές και τις βάναυσες πρακτικές που χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι προκειμένου να εξαλείψουν τον ελληνικό πληθυσμό, τον τρόπο παρουσίασης των τραγικών γεγονότων στην Ελλάδα και τα συναισθήματα που προκάλεσαν στον Ελληνικό λαό. Επιπλέον, καταγράφει τη στάση των Μεγάλων Δυνάμεων αλλά και τον ρόλο τους στην εξέλιξη των γεγονότων. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην απόδοση ευθυνών από τις εφημερίδες, ανάλογα με την πολιτική τους τοποθέτηση. Η μελέτη δομείται σε τρία κεφάλαια: το πρώτο καταγράφει τις βιαιοπραγίες κατά των Ελλήνων, το δεύτερο διερευνά τη στάση των Μεγάλων Δυνάμεων, ενώ το τρίτο αναλύει την απόδοση των ευθυνών μέσα από τον βενιζελικό και τον βασιλικό Τύπο. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι φιλοβενιζελικές εφημερίδες Έθνος και η Πατρίς στήριζαν τον Βενιζέλο, προβάλλοντας τον ως μοναδική ελπίδα για τη σωτηρία της χώρας και ζητώντας την επιστροφή του, ενώ παράλληλα απέδιδαν ευθύνες στο βασιλιά Κωνσταντίνο για λανθασμένους χειρισμούς και την αδυναμία εξασφάλισης διεθνούς υποστήριξης. Αντίθετα, οι φιλοβασιλικές εφημερίδες Εμπρός και Πρωτεύουσα επιδίωκαν να παρουσιάσουν τον Κωνσταντίνο ως αλώβητο από τα γεγονότα, αποδίδοντάς του τον ρόλο του θύματος και κατηγορώντας τον Βενιζέλο για στρατηγικά λάθη. Παρά τις διαφορετικές πολιτικές τους τοποθετήσεις, όλες οι εφημερίδες άσκησαν κριτική στις Μεγάλες Δυνάμεις για την παθητική στάση τους απέναντι στα γεγονότα, υποστηρίζοντας ότι η στήριξή τους ήταν φαινομενική, καθώς εξυπηρετούσαν τα ιδιωτικά τους συμφέροντα