Show simple item record

Ο Ρόλος του Ευρωστρατού στην Ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Μια Ανάλυση Ηγεσίας και Επιχειρησιακής Αποτελεσματικότητας

dc.contributor.advisorMaris, Georgios
dc.contributor.authorΠαπασπυροπούλου, Αριστέα
dc.date.accessioned2025-07-15T07:49:53Z
dc.date.available2025-07-15T07:49:53Z
dc.date.issued2025-01
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11728/13131
dc.descriptionENGLISH ABSTRACT This thesis explores the role of the European Army (Euro-Army) in enhancing the security of the European Union (EU), focusing on its leadership and operational effectiveness. In today’s geopolitical environment, the EU faces traditional and non traditional threats, such as hybrid warfare, cyberattacks, and the migration crisis, emphasizing the need for strategic autonomy and stronger military capabilities. The study begins with a historical overview of the Euro-Army concept, from early initiatives like the European Defense Community (EDC) to the modern Common Security and Defense Policy (CSDP). It highlights how geopolitical events, such as the Balkan crisis, conflicts in the Middle East, and Russia’s invasion of Ukraine, have driven the EU toward closer military cooperation. The research underscores the leadership role of countries like France and Germany in shaping the Euro-Army while addressing obstacles such as the lack of consensus and the preservation of national sovereignty. It also examines the operational effectiveness of the Euro-Army, identifying challenges like the absence of a unified military structure, limited funding, and equipment incompatibilities. Special attention is given to modern threats, including hybrid and cyberattacks, as well as the migration crisis, which impacts the EU’s security. The thesis proposes strengthening military cooperation through PESCO, developing strategies to combat hybrid threats, and establishing a permanent European rapid reaction force. In conclusion, the thesis emphasizes the importance of political will and deeper collaboration to enhance the EU’s strategic autonomy. Despite challenges, strengthening the Euro-Army is deemed crucial for ensuring Europe’s security and stability. Recommendations include increasing defense spending, investing in technology, enhancing NATO cooperation, and developing strategies for crisis management and migration control. These measures aim to position the EU as an autonomous and reliable actor on the global stage. Keywords: Euroarmy, Strategic Autonomy, European Union Security, Hybrid Threats, Common Security and Defense Policy (CSDP)en_UK
dc.description.abstractΗ παρούσα διατριβή εξετάζει τον ρόλο του Ευρωστρατού στην ενίσχυση της ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), με ιδιαίτερη έμφαση στην ηγεσία και την επιχειρησιακή του αποτελεσματικότητα. Στο σύγχρονο γεωπολιτικό περιβάλλον, η ΕΕ καλείται να αντιμετωπίσει παραδοσιακές και μη-παραδοσιακές απειλές, όπως οι υβριδικοί πόλεμοι, οι κυβερνοεπιθέσεις και η μεταναστευτική κρίση, καθιστώντας αναγκαία τη στρατηγική αυτονομία και την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της. Η διατριβή ξεκινά με την ανάλυση της ιστορικής εξέλιξης της ιδέας του Ευρωστρατού, από τις πρώτες απόπειρες, όπως η Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα (ΕΑΚ), μέχρι τη σύγχρονη Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ). Αναλύεται πώς γεωπολιτικά γεγονότα, όπως η κρίση στα Βαλκάνια, η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ώθησαν την ΕΕ να ενισχύσει τη στρατιωτική της συνεργασία. Η έρευνα υπογραμμίζει τη σημασία της ηγεσίας χωρών όπως η Γαλλία και η Γερμανία στη διαμόρφωση του Ευρωστρατού, αλλά και τα εμπόδια που προκύπτουν από την έλλειψη ομοφωνίας και τη διατήρηση της εθνικής κυριαρχίας. Επιπλέον, αναλύεται η επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα του Ευρωστρατού, εξετάζοντας τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, όπως η έλλειψη ενιαίας στρατιωτικής δομής, η περιορισμένη χρηματοδότηση και οι ασυμβατότητες στον εξοπλισμό. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις σύγχρονες απειλές, όπως οι υβριδικές και κυβερνοεπιθέσεις, καθώς και στη μεταναστευτική κρίση, που επηρεάζουν την ασφάλεια της ΕΕ. Η διατριβή προτείνει ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας μέσω του PESCO, ανάπτυξη στρατηγικών για την αντιμετώπιση υβριδικών απειλών και δημιουργία μιας μόνιμης ευρωπαϊκής δύναμης ταχείας αντίδρασης. Συμπερασματικά, η διατριβή τονίζει τη σημασία της πολιτικής βούλησης και της εμβάθυνσης της συνεργασίας για την ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ. Παρά τις προκλήσεις, η ενίσχυση του Ευρωστρατού κρίνεται απαραίτητη για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην Ευρώπη. Οι προτάσεις περιλαμβάνουν αύξηση αμυντικών δαπανών, επενδύσεις σε τεχνολογία, ενίσχυση της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ και ανάπτυξη στρατηγικών για τη διαχείριση κρίσεων και μεταναστευτικών ροών, ώστε η ΕΕ να αναδειχθεί σε αυτόνομο και αξιόπιστο παράγοντα στη διεθνή σκηνή.en_UK
dc.language.isoel_GRen_UK
dc.publisherΜεταπτυχιακό Πρόγραμμα Διεθνών Σχέσεων, Στρατηγικής και Ασφάλειας, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, Τεχνών και Ανθρωπιστικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφουen_UK
dc.rightsΑπαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού και κάτοχου των πνευματικών δικαιωμάτωνen_UK
dc.subjectΕυρωστρατόςen_UK
dc.subjectΣτρατηγική Αυτονομίαen_UK
dc.subjectΑσφάλεια Ευρωπαϊκής Ένωσηςen_UK
dc.subjectΥβριδικές Απειλέςen_UK
dc.subjectΚοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ)en_UK
dc.titleΟ Ρόλος του Ευρωστρατού στην Ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Μια Ανάλυση Ηγεσίας και Επιχειρησιακής Αποτελεσματικότηταςen_UK
dc.title.alternativeΔιπλωματική Εργασία η οποία υποβλήθηκε προς απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στις Διεθνείς Σχέσεις, Στρατηγική και Ασφάλεια στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφοςen_UK
dc.typeThesisen_UK


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record