Το Νέο Πλαίσιο και τα Όρια της Οικονομικής Διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση
The European crisis is the best case study for examining both the vulnerabilities of Europe’s framework for economic governance and the very process of European integration itself. That is so for various reasons. Firstly, because the current crisis is the most serious crisis the European Union (EU) has faced to date, secondly, as a result of the crisis the limits on the process of economic integration in Europe have been put to the real test, and thirdly because the main causes of the crisis are tied into the framework of economic governance which has been developed over the last decades, and therefore are tied into the very process of European unification itself. Even though, the process of European integration is too complex to be comprehended from one single theoretical viewpoint, the crisis has raised old questions about European integration concerning the centrality of the state or not, and concerning interstate interactions. The primary aim of this paper is to demonstrate whether and to what extent the new framework for economic governance in Europe is mainly a result of interstate bargaining and consequently whether national preferences continue to play an important role in its transformation.
Article
Η Ευρωπαϊκή κρίση είναι η καλύτερη περίπτωση για να μελετήσουμε τόσο τις ευπάθειες του πλαισίου της οικονομικής διακυβέρνησης στην Ευρώπη, όσο και την ίδια την διαδικασία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αυτό συμβαίνει για διάφορους λόγους: Πρώτον, γιατί η τρέχουσα κρίση είναι η πιο σοβαρή κρίση που έχει αντιμετωπίσει έως τώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεύτερον, γιατί μέσω της κρίσης δοκιμάζονται αποφασιστικά τα όρια της διαδικασίας της οικονομικής ολοκλήρωσης της Ευρώπης και τρίτον, γιατί οι κύριες αιτίες της κρίσης αυτής, συνδέονται με το πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης που δημιουργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια, άρα και με την ίδια την διαδικασία ευρωπαϊκής ενοποίησης. Έστω και εάν η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης παρά είναι σύνθετη για να συλληφθεί από μια μόνο θεωρητική σκοπιά, η κρίση μας φέρνει πίσω στα παλιά ερωτήματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σχετικά με την κεντρικότητα ή μη του κράτους και της διακρατικής αλληλεπίδρασης. Κύριος στόχος του άρθρου είναι να καταδείξει το εάν και κατά πόσο το νέο πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης στην Ευρώπη είναι κατά κύριο λόγο ένα αποτέλεσμα μιας διακρατικής διαπραγμάτευσης και ως εκ τούτου οι εθνικές προτιμήσεις συνεχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στον εν γένει μετασχηματισμό του.
- Articles400
