Κρίση και κριτική μεθόδων στο συνταγματικό δίκαιο

Abstract

Το δισuπόστατο του αντικειμένου του σuνταγματικού δικαίου - που είναι το «σuνταγματικό κράτος», ως οργανωμένη έκφραση και ρύθμιση μιας πρωταρχικης σχέσης εξουσίας - δημιιούργησε θεωριτικές εντάσεις και προκάλεσε μεθοδολογικές αναζητήσεις που σuνέκλιναν προς δύο βασικά κατευθύνσεις: α) αρχικά προς την αφηρημένη δογματική μέθοδο, και τελευταία β) προς έναν απροσδιόριστο μεθοδολογικό εμπειρισμό. Με άλλες λέξεις, ο διφυής χαρακτήρας του Συντάγματος, που αποτελεί κείμενο νομικό με έντονες και διαφανείς πολιτικές καταβολές και προεκτάσεις, νόμος υπέρτατος του κράτους με κανoνιστική δύναμη υπέρτερη των κοινών νόμων, αλλά. και μορφή οργανωτική σχέσεων πολιτικής κuριαρχίας, εξέθρεψε γνωστικές προσεγγίσεις που αποκλίνουν λιγότερο ή περισσότερο προς την μία ή την άλλη κατεύθuνση.