Η νομική και παιδαγωγική διάσταση των μαθητικών ποινών στο πλαίσιο διοίκησης σχολικής μονάδας
The phenomenon of bulling and generally offensive student behaviour is not something new, but a situation which exists since the first years of school operation as state institutions worldwide. What is particularly worrying nowadays is the continuous increase of it almost reaching its highest point in the frame of a declining “developed” contemporary society. The causes are many and sometimes difficult to identify while the solutions are plentiful and demanding not only to be conceived but also implemented. This text suggests a detailed recording and analysis of this phenomenon based on the long term experience and outcomes of human sciences (mainly psychology) while even if this states the rules related to student punishment, it proposes to the majority of occasions the lenient human-centred and in conclusion the effective treatment of school disorder and in proper behaviour by means of understanding and accepting the rules of proper school behaviour, cooperation and promotion of team spirit, positive, creative and pleasant class atmosphere, acceptance and respect of the identity of others and finally the scarifying offer and love by anyone involved in the educational process.
Thesis
Το φαινόμενο της σχολικής βίας και της παραβατικής εν γένει μαθητικής συμπεριφοράς δεν αποτελεί ένα νέο φαινόμενο, αλλά μια κατάσταση που υφίσταται από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του σχολείου ως κρατικού θεσμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Εκείνο που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό στις μέρες μας είναι η συνεχιζόμενη αύξηση έως και κλιμάκωσή του στο πλαίσιο μιας παραπαίουσας «ανεπτυγμένης» σύγχρονης κοινωνίας. Οι αιτίες είναι πολλές και κάποτε δυσανάγνωστες και οι λύσεις είναι ευάριθμες και απαιτητικές, τόσο στη σύλληψη, όσο και (κυρίως) στην εφαρμογή τους. Το παρόν κείμενο προτείνει να γίνει καταρχάς μια προσεκτική και λεπτομερής καταγραφή και ανάλυση του φαινομένου βασισμένη στην μακρόχρονη εμπειρία και στα πορίσματα των ανθρωπιστικών επιστημών (κυρίως της ψυχολογίας) και στη συνέχεια, αν και παραθέτει τα σχετικά με τη μαθητική ποινολογία, εντούτοις προκρίνει στις πλείστες των περιπτώσεων την επιεική-ανθρωποκεντρική, και εν τέλει αποτελεσματική, αντιμετώπιση της σχολικής αταξίας και παραβατικότητας μέσω της κατανόησης και αποδοχής των κανόνων ορθής σχολικής συμπεριφοράς, της συνεργασίας και προώθησης του ομαδικού πνεύματος, του θετικού, δημιουργικού και ευχάριστου κλίματος στην τάξη, της αποδοχής, αναγνώρισης και σεβασμού του προσώπου του άλλου, και τέλος της θυσιαστικής προσφοράς και αγάπης από όλους όσους εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία.