ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΡΙΚΟ Η ΤΟΠΙΚΟ ΣΤΟ ΟΛΟ Η ΥΠΕΡΤΟΠΙΚΟ Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΧΩΡΟΥ

Abstract

Το κείμενο που ακολουθεί εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο στο οποίο αναφέρεται το περιεχόμενο ορισμένων μαθημάτων της Σχολής που έχουν ως κύριο στόχο την διαμόρφωση του ευρύτερου θεωρητικού και γνωσιολογικού υποβάθρου των φοιτητών. Κεντρικό αντικείμενο του προβληματισμού αυτού αποτελεί η έννοια του «Χώρου» ως ένα συγκεκριμμένο υλικό φαινόμενο ή γεγονός, το οποίο έχει συγκεκριμμένη δομή και μορφή, και το οποίο είναι δυνατόν να μελετηθεί. Στόχος και περιεχόμενο της εργασίας αυτής είναι η διασαφήνιση των εννοιών που αφορούν άμεσα την παραγωγή, την συγκρότηση και την μορφή του «Χώρου», με μέσο την διερεύνηση της σχέσης «αντικειμένου» και «χώρου», ή διαφορετικά της σχέσης «μονάδας» και «συνόλου». Μεθοδολογικά η προβολή των συλλογισμών που αναφέρονται στην σχέση αυτή θα γίνει με την επεξεργασία σχετικών θέσεων από τέσσερεις διαφορετκές περιοχές, όπως αυτές είναι διατυπωμένες είτε ως καλλιτεχνική πράξη, είτε ως θεωρητική πρόταση. Οι περιοχές αυτές είναι η Ζωγραφική, η Γλυπτική, ο Κινηματογράφος και η Θεωρία της Αρχιτεκτονικής. Συνοπτικά, ο όρος «χώρος» χρησιμοποιείται εδώ για να περιγράψει το μη ορατό υλικό το οποίο υφίσταται μεταξύ των ορατών κατασκευών, και ρυθμίζει αλλά και ρυθμίζεται απο τις τοπολογικες σχέσεις μεταξύ των κατασκευών. Αντίστοιχα, ο όρος «παραγωγή του χώρου»